Doktor Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Doktor Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę (ang. Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb) – amerykańsko-brytyjski polityczny film komediowy 1964 w reżyserii Stanleya Kubricka, luźno oparty na powieści Two Hours to Doom Petera George’a. W filmie trzy spośród głównych ról, w tym rolę tytułowego szalonego naukowca doktora Strangelove, zagrał Peter Sellers.
Sala narad w filmowym Pentagonie | |||
Gatunek | |||
---|---|---|---|
Data premiery | |||
Kraj produkcji | |||
Język | |||
Czas trwania |
94 minuty | ||
Reżyseria | |||
Scenariusz |
Stanley Kubrick | ||
Główne role |
Peter Sellers | ||
Muzyka |
Laurie Johnson | ||
Zdjęcia | |||
Scenografia |
Peter Murton | ||
Kostiumy |
Bridget Sellers | ||
Montaż | |||
Produkcja | |||
Wytwórnia |
Columbia Pictures | ||
Dystrybucja | |||
Budżet |
1 800 000 $ | ||
| |||
|
Film ten stanowił dotkliwą satyrę na konflikty zimnej wojny, a w szczególności irracjonalność wojskowej doktryny wzajemnej anihilacji, na której opierał się ówczesny nuklearny wyścig zbrojeń. Doktor Strangelove rozpoczyna się od wydarzeń w fikcyjnej bazie Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, gdzie obłąkany generał Jack D. Ripper wydaje swoim pilotom rozkaz niesprowokowanego ataku jądrowego na ZSRR, wykorzystując do tego ściśle tajny plan ataku R, przewidziany na wypadek udanego zamachu Rosjan na najwyższe struktury władzy w USA.
W 1989 roku film został jednym z pierwszych 25 filmów wprowadzonych do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako „znaczących kulturowo, historycznie bądź estetycznie”[1].