Elektrum
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Elektrum, elektron – minerał z grupy pierwiastków rodzimych będący stopem złota i srebra (ponad 20%), z niewielką ilością miedzi oraz żelaza. Także otrzymywany sztucznie stop złota i srebra[1].
Ten artykuł dotyczy minerału, naturalnego stopu złota i srebra. Zobacz też: elektrum – dawna nazwa bursztynu. |
Naturalne elektrum na kwarcu (Telluride w Kolorado, USA) | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny |
stop złota, srebra (ponad 20%), z niewielką ilością miedzi oraz żelaza | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa |
2,5 | ||
Przełam |
haczykowaty | ||
Układ krystalograficzny |
regularny | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa |
srebrzystobiały lub jasnożółty | ||
Rysa |
bladozłocista, połyskująca | ||
Połysk |
metaliczny | ||
| |||
|
Nazwa wywodzi się od bladożółtej barwy przypominającej bursztyn (łac. electrum, gr. ἤλεκτρον ēlektron ‘bursztyn’[2]).
- Układ krystalograficzny regularny, rzadko sześcienny lub ośmiościenny.
- Twardość: 2,5 w skali Mohsa.
- Rysa: bladozłocista i połyskująca.
- Barwa: srebrzystobiała lub jasnożółta.
- Przełam: haczykowaty.
- Połysk: metaliczny.
Minerał bardzo rzadki. Występuje w skupieniach zbitych oraz nieforemnych.
Złoto rodzime zawiera od 2 do 20% srebra, z tego powodu jest jaśniejsze. Złoto bogate w domieszkę srebra (ok. 20%) już przez Pliniusza było zwane elektrum.
Elektrum występuje w niektórych złożach hydrotermalnych.
Miejsca występowania: Rosja – Ałtaj, Ural; Rumunia – Siedmiogród (Rosia Montana).
W Polsce śladowe ilości tego minerału stwierdzono w obrębie dolnośląskich, cechsztyńskich łupków miedzionośnych.
- materiał na pierwsze monety
- jest rudą złota
- interesujący dla naukowców, jubilerów i kolekcjonerów.