Emerytowany papież
papież, który ustąpił z urzędu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Emerytowany papież[1] (łac. summus pontifex emeritus, lub Pontifex Romanus emeritus) – tytuł w Kościele katolickim istniejący od 2013 roku i przysługujący papieżowi, który ogłosił renuntiatio, czyli zrzeczenie się urzędu.
Sutanna emerytowanego papieża | |
Stanowisko | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
luty 2013 |
Pierwszy papież senior |
Po rezygnacji papieża w Watykanie nastaje sede vacante. Pierścień Rybaka, który nosił jako urzędujący papież, zostaje zniszczony, apartamenty papieskie zostają zapieczętowane, halabardziści Gwardii Szwajcarskiej kończą wartę przy papieżu, dzwony bazyliki św. Piotra w Rzymie biją, władzę w Stolicy Apostolskiej przejmuje kardynał kamerling.
Emerytowany papież posługuje się imieniem, które wybrał na początku swojego papieskiego pontyfikatu. Nosi on prostą białą sutannę bez pelerynki (wł. pellegrina) i pasa, pektorał biskupi, piuskę oraz nieczerwone buty (czerwone obuwie jest zarezerwowane dla urzędującego papieża)[2]. Strój liturgiczny emerytowanego papieża, podobnie jak strój każdego emerytowanego metropolity, pozbawiony jest insygniów aktywnego urzędowania, to znaczy paliusza. Emerytowany papież jest cały czas biskupem, ale nie jest głową Kościoła katolickiego (nie ma uprawnień przysługujących urzędującemu papieżowi) ani biskupem diecezjalnym. Jednak po śmierci zostaje pochowany jako papież, czyli w szatach papieskich z insygniami tego urzędu. Jego ciało zostaje złożone w Grotach Watykańskich.
Papież emeryt utrzymywany był ze środków Stolicy Apostolskiej. Jego docelowe i stałe miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium państwa watykańskiego, poza pałacem apostolskim[3].