Epichlorohydryna – organiczny związek chemiczny z grupy epoksydów zawierający boczną grupę chlorometylową.
Szybkie fakty Nazewnictwo, Wzór sumaryczny ...
Epichlorohydryna
|
![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/Epichlorohydrin_TC_01.jpg/640px-Epichlorohydrin_TC_01.jpg) Cysterna kolejowa z epichlorohydryną |
Nazewnictwo |
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
2-(chlorometylo)oksiran |
Inne nazwy i oznaczenia |
1-chloro-2,3-epoksypropan, tlenek 3-chloropropylenu, ECH, ADR 2023 |
|
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny |
C3H5ClO |
Masa molowa |
92,52 g/mol |
Wygląd |
bezbarwna ciecz o drażniącym zapachu podobnym do chloroformu[1] |
Identyfikacja |
Numer CAS |
106-89-8 13403-37-7 (racemat) 67843-74-7 (izomer S) |
PubChem |
7835 |
|
InChI |
InChI=1S/C3H5ClO/c4-1-3-2-5-3/h3H,1-2H2 |
InChIKey |
BRLQWZUYTZBJKN-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
Niebezpieczeństwa |
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich |
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów |
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4] |
|
|
Zwroty H |
H226, H350, H331, H311, H301, H314, H317 |
Zwroty P |
P201, P261, P280, P301+P310, P305+P351+P338, P310 |
|
Europejskie oznakowanie substancji |
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne |
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4] |
![Toksyczny](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/39/Hazard_T.svg/45px-Hazard_T.svg.png) |
Toksyczny (T) |
|
|
Zwroty R |
R45, R10, R23/24/25, R34, R43 |
Zwroty S |
S53, S45 |
|
NFPA 704 |
Na podstawie podanego źródła[1] |
|
|
|
Temperatura zapłonu |
28–32 °C[1][2] |
Temperatura samozapłonu |
416 °C[1] |
Numer RTECS |
TX4900000 |
Dawka śmiertelna |
LD50 90 mg/kg (szczur, doustnie) |
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Zamknij
W warunkach przemysłowych epichlorohydrynę uzyskuje się poprzez chlorowanie propylenu do chlorku allilu, a następnie epoksydację tego ostatniego.
Znajduje zastosowanie w wytwarzaniu żywic epoksydowych.