Gendun Gjaco
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Gendun Gjaco (tyb.: དགེ་འདུན་རྒྱ་མཚོ།, Wylie: dGe-'dun rgya-mtsho, ZWPY: Gêndün Gyaco; ur. 30 grudnia 1475[1] w Tanag Sekme, w pobliżu Shigatse, zm. 24 marca 1542[2]) – jeden z głównych lamów tradycji gelug buddyzmu tybetańskiego, uważany za kolejną inkarnację Gendun Drupy. W okresie późniejszym uznany za II Dalajlamę.
Data i miejsce urodzenia |
30 grudnia 1475[1] | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 marca 1542 | ||
lama szkoły gelug (w późniejszym czasie uznany za II Dalajlamę) | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
| |||
|
Fundator klasztoru Czokorgjal. Opat klasztorów Taszilunpo, Drepung i Sera. Jego działalność przypadła na okres rosnącej niechęci starszych tradycji wobec zyskującej sobie coraz więcej zwolenników szkoły gelugpa.
Zgodnie z doktryną buddyzmu tybetańskiego uważany za emanację Awalokiteśwary (tyb. Czenreziga), bodhisattwy współczucia.