György von Hevesy
fizykochemik węgierski, noblista / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
György von Hevesy (ur. 1 sierpnia 1885 w Budapeszcie, zm. 5 lipca 1966 we Fryburgu Bryzgowijskim) – węgierski fizykochemik, laureat Nagrody Nobla 1943. Pochodził z rodziny węgierskich Żydów.
Państwo działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1885 | ||
Data i miejsce śmierci |
5 lipca 1966 | ||
profesor | |||
Specjalność: chemia fizyczna | |||
Uczelnia |
uniwersytety w Budapeszcie, Fryburgu Bryzgowijskim i Sztokholmie | ||
Nagrody | |||
|
Profesor uniwersytetów w Budapeszcie, Fryburgu Bryzgowijskim, Sztokholmie oraz Instytutu N. Bohra w Kopenhadze[1].
Odkrył (wspólnie z Costerem) hafn[1]. Wprowadził (wraz z Panethem) wskaźniki promieniotwórcze[1][2]. Określił wartościowość aktynu[1]. Odkrył promieniotwórczość samaru. Rozdzielił (wraz z Brønstedem) izotopy rtęci stosując destylację frakcyjną[3]. Badał reakcje w ciałach stałych i dyfuzję w kryształach. W 1943 za zastosowanie metody wskaźników izotopowych do badań biologicznych otrzymał Nagrodę Nobla.