Hendrik Lorentz
fizyk holenderski, noblista / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Hendrik Lorentz?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Hendrik Antoon Lorentz (ur. 18 lipca 1853 w Arnhem, zm. 4 lutego 1928 w Haarlemie) – holenderski fizyk teoretyk, noblista[1][2], wieloletni profesor Uniwersytetu w Lejdzie (Leiden).
Państwo działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
profesor | |||
Specjalność: fizyka | |||
Alma Mater | |||
Nagrody | |||
|
Lorentz jest znany głównie z prac nad elektrodynamiką klasyczną. Ukoronował dorobek Jamesa Clerka Maxwella i zastosował go do optyki oraz fizyki ciała stałego przez modelowanie budowy materii. Teoria eteru Lorentza wyjaśniała zarówno eksperyment Fizeau, jak i doświadczenie Michelsona-Morleya, a jego wyjaśnienia okazały się w znacznym stopniu poprawne i zbieżne z późniejszą szczególną teorią względności. Dzieło Lorentza przyczyniło się tak do rewolucji w mechanice klasycznej i całej fizyce, jaką były prace Alberta Einsteina[potrzebny przypis].