Heroldia Królestwa Polskiego
instytucja państwowa o charakterze heroldii, powołana 7 lipca 1836 roku w Królestwie Polskim / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Heroldia Królestwa Polskiego?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Heroldia Królestwa Polskiego (skrótowiec: HKP) – instytucja państwowa o charakterze heroldii, powołana 7 lipca 1836 roku[uwaga 2] w Królestwie Polskim, przy II. Radzie Stanu, na podstawie ukazu cesarskiego władz rosyjskich oraz art. 51–55 prawa o szlachectwie z tejże daty[3] [4] . Pierwszym prezesem Heroldii został hrabia Aleksander Colonna-Walewski[5][6].
Ten artykuł dotyczy heroldii w Królestwie Polskim. Zobacz też: Heroldia Imperium Rosyjskiego. |
Pałac Prezydencki w Warszawie (dawn. Pałac Namiestnika) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data utworzenia |
7 lipca 1836 | ||
Data likwidacji |
5 czerwca 1861 | ||
Siedziba | |||
Pierwszy prezes | |||
Budżet | |||
52°14′34″N 21°00′57″E | |||
|
Instytucja zajmowała się weryfikacją prawa do szlachectwa (tzw. legitymacja szlachectwa), a także nobilitacją osób nieszlacheckich do grona polskiej szlachty. Z potwierdzeniem tytułu szlacheckiego, bądź nadaniem tego tytułu, wiązało się wystawienie dyplomu z herbem szlacheckim, należącym do osoby legitymowanej lub nobilitowanej[4] . Podobnie działało to w przypadku osób odrzuconych przez Heroldię[potrzebny przypis].
Istnienie heroldii jest uznawane za kontrowersyjne z powodu niesłusznego zakwestionowania szlachectwa wielu osób[4] , a także nadawaniu szlachectwa osobom, które nie miały do niego prawa[7] . W ramach ubiegania się o potwierdzenie szlachectwa kilkadziesiąt tysięcy ludzi podjęło starania o uznanie szlachectwa; opracowano rejestr osób pozbawionych prawa legitymowania się szlachectwem, obejmujący przestępców politycznych i kryminalnych[4] .
Ogółem Heroldia Królestwa Polskiego potwierdziła szlachectwo ponad 52 tys. osób (tzn. szóstej części dawnej szlachty), co oznaczało zmniejszenie udziału szlachty w liczbie ludności Królestwa Polskiego z ok. 7,5% do 1,7%[4] .
W trakcie swojej 25-letniej działalności Heroldia wylegitymowała około 5 300 rodzin[4] . Na podstawie zgromadzonego materiału aktowego w 1851 roku opublikowała drukiem Spis szlachty Królestwa Polskiego (podając w nim nazwisko, imię osoby wylegitymowanej, imię jej ojca i numer zapisu w księdze szlachty) oraz dwujęzyczny Herbarz rodzin szlacheckich Królestwa Polskiego, wydany w 1853 roku w dwóch tomach przez Nikołaja Pawliszczewa[3] .
Ostatecznie Heroldia Królestwa Polskiego została zlikwidowana 5 czerwca 1861 roku[uwaga 3][8][3] . W latach 1861–1867 księgi szlacheckie prowadziła III. Rada Stanu, kiedy to po jej likwidacji zatwierdzanie tytułów szlacheckich zostało podporządkowane Departamentowi Heroldii Rządzącego Senatu w Petersburgu[4] [3] .