Irena Santor
polska piosenkarka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Irena Santor?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Irena Santor (ur. 9 grudnia 1934 w Papowie Biskupim) – polska piosenkarka wykonująca szeroko pojęty pop tradycyjny[2].
Irena Santor na Wielkiej Gali Gwiazd Plejady 2021 r. | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Typ głosu |
mezzosopran koloraturowy | ||
Gatunki |
z zespołem „Mazowsze”: folk, muzyka bożonarodzeniowa[1] | ||
Zawód | |||
Aktywność |
1951–2022 | ||
Wydawnictwo | |||
Powiązania | |||
Współpracownicy | |||
Stefan Rachoń, Władysław Szpilman, Włodzimierz Korcz, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Jonasz Kofta, Jerzy Wasowski, Jeremi Przybora, Piotr Figiel. Janusz Kondratowicz, Krzysztof Cugowski, Zbigniew Wodecki | |||
Zespoły | |||
Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze” | |||
Odznaczenia | |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
W latach 1951–1959 solistka Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”, którego twórczość klasyfikowana jest jako muzyka folkowa i świąteczna[1]. Od 1959 artystka solowa, wylansowała wiele przebojów, m.in. „Maleńki znak” (1960), „Embarras” (1960), „Powrócisz tu” (1966), „Tych lat nie odda nikt” (1970) czy „Już nie ma dzikich plaż” (1985). Stworzyła wiele duetów muzycznych, m.in. z Mieczysławem Foggiem, Edytą Górniak, Krzysztofem Cugowskim, Magdą Umer, Andrzejem Sikorowskim, Zbigniewem Wodeckim, Katarzyną Stankiewicz, Pawłem Kukizem, Alibabkami, Wojciechem Gąssowskim, Jerzym Połomskim, Anną Marią Jopek, Grzegorzem Turnauem, Grażyną Łobaszewską i Justyną Steczkowską.
Laureatka międzynarodowych festiwali piosenkarskich. Pierwsza w Polsce piosenkarka uhonorowana doktoratem honoris causa. Koncertowała w większości krajów Europy, w obu Amerykach, Azji i Australii. Dokonała licznych nagrań dla Polskiego Radia, a jednym z pierwszych była piosenka „Straciłam twe serce”, kompozycja Władysława Szpilmana do słów Ludwika Starskiego.