Janusz Nowakowski
polski lekarz, pisarz i bibliotekarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Janusz Ferdynand Nowakowski (ur. 21 grudnia 1832 w Skale, zm. 10 kwietnia 1883 w Warszawie) – polski lekarz, pisarz i bibliotekarz. Pracownik Sądu Apelacyjnego Królestwa, Kancelarii IX Departamentu Rządzącego Senatu, gdzie pełnił funkcję pomocnika bibliotekarza, którym był wówczas Kazimierz Władysław Wóycicki[1][2], w latach 1864–1876 lekarz w Szpitalu św. Ducha. Od 1872 pełnił funkcję lekarza miejskiego.
Zobacz też: Janusz Nowakowski (samorządowiec). |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
W latach 1867–1868 redaktor „Pamiętnika Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego”. Współpracował również z „Biblioteką Warszawską” i „Tygodnikiem Ilustrowanym”.
Należał do Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego oraz lekarskich towarzystw krajowych i zagranicznych. Napisał kilka prac specjalistycznych z dziedziny medycyny oraz biografie lekarzy[3].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera L-6-24)[4].