Latarnia morska Narva-Jõesuu
Latarnia w Estonii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Latarnia morska Narva-Jõesuu – (est. Narva-Jõesuu tuletorn) latarnia morska usytuowana na wybrzeżu Morza Bałtyckiego u ujścia Narwy. Na liście świateł nawigacyjnych Estonii - rejestrze Urzędu Transportu Morskiego[3] (Veeteede Amet) w Tallinnie - ma numer 1[2].
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Wysokość wieży |
31.1 m | ||
Wysokość światła |
34.9 m n.p.m. | ||
Zasięg światła |
17 Mm | ||
Charakterystyka światła |
2 błyski 2+3+2+5=12s[1] | ||
Data budowy |
1808 / 1957 | ||
Data zburzenia |
1941 | ||
Administrator |
Urząd Transportu Morskiego (Veeteede Amet)[2] | ||
59°28′05″N 28°02′25″E | |||
|
Pierwsza latarnia morska w Narva-Jõesuu istniała już w XVII wieku z powodu strategicznego położenia na granicy z Rosją[4]. W 1808 roku z inicjatywy rosyjskiej marynarki wojennej zbudowano 16-metrową kamienną wieżę latarni. W latach siedemdziesiątych XIX wieku przeprowadzono gruntowne remonty oraz podwyższono latarnię o 8 metrów. Nowa laterna została zainstalowana w 1886 roku, a w 1903 roku zmodernizowano mechanizm latarni.
Wieża latarni przetrwała do 1941 roku, kiedy to wycofujące się przed Niemcami oddziały radzieckie zniszczyły latarnię. W 1957 roku z prefabrykowanych żelbetonowych elementów, zbudowano nową latarnię, o wysokości 31 metrów.