Mumtaz Mahal
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ardżumand Banu Begam[1] (Ardżumand-banu Begam[2]), Malika-i Dżahan[3], Mumtaz Mahal[3][4][5](Mumtaz-i Mahal[1]) (ur. 6 kwietnia 1593 w Agrze, zm. 17 czerwca 1631 w Barhanpur) – synowa Dżahangira, druga żona Churrama (Szahdżahana).
padyszachini (padyszach begam) | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Jako żona | |||
Poprzedniczka |
Nurdżahan | ||
Następczyni |
Dżahanara | ||
Dane biograficzne | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Miejsce spoczynku |
Zainebad w Barhanpur, 1632 szczątki przeniesione do Tadź Mahal w Agrze | ||
Ojciec |
Abul Hasan (Asaf Chan IV) | ||
Mąż |
Szahdżahan | ||
|
Urodziła się w Agrze w Indiach, jako córka Asaf-Chana Bahadura – wielkiego wezyra na dworze Dżahangira i Diwandźi Banu Begam. Jej ciotka cesarzowa Nurdżahan była główną żoną cesarza Dżahangira. Rodzina Ardżumand wywodziła się od Mirzy Ghijas-bega. Wyszła za mąż w wieku 19 lat za księcia Churrama (Szahdżahana). Była jego drugą, ulubioną małżonką. Zmarła w Barhanpur w czasie kampanii dekańskiej (obecnie w stanie Madhya Pradesh), rodząc czternaste dziecko, córkę Gauhararę Banu Begam. Jej ciało, po zakończeniu budowy grobowca, zostało pochowane w Tadź Mahal w Agrze.