Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowe Hebrydy – kolonialna nazwa archipelagu około 80 wysp pochodzenia wulkanicznego i koralowego położonego około 1700 km na północny wschód od Australii, między 12 a 20° szerokości geograficznej południowej, obecnie niepodległe państwo Vanuatu.
kondominium | |||||
1906–1980 | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Data powstania |
1906 | ||||
Data likwidacji |
30 lipca 1980 | ||||
Powierzchnia |
12 189 km² | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
8.2 os./km² | ||||
Języki urzędowe | |||||
Położenie na mapie | |||||
Położenie na mapie |
Powierzchnia wysp: 12,2 tys. km² (podawane także 14,8 tys. km²[1]). Ludność w roku 2008 wynosiła 233 tys. osób, głównie pochodzenia melanezyjskiego (98%)[2]. Główne wyspy Nowych Hebrydów (Espiritu Santo, Éfaté, Erromango, Malekula) są pochodzenia wulkanicznego, małe wysepki (Lopevi, Tanno) mają charakter koralowy. Ambrim i Lopevi są czynnymi wulkanami[1].
Na wyspach panuje klimat wilgotny równikowy. Wyspy północne porastają wilgotne lasy równikowe, wyspy na południu porastają lasy suche i sawanna[3]. Średnie temperatury miesięczne w przedziale 23–28 °C[1]. Pora deszczowa trwa od listopada do kwietnia, roczna suma opadów wynosi 1500–2500 mm[3]. Często występują cyklony[2].
Wyspy zostały odkryte w 1606 roku przez portugalskiego żeglarza Pedro Fernandeza de Quirósa. W 1774 roku zostały przebadane przez Jamesa Cooka[1]. To on właśnie nadał im nazwę Nowych Hebrydów[2]. Od roku 1870 na wyspy napływali kolonizatorzy angielscy i francuscy. Od 1906 roku wyspy stanowiły angielsko-francuskie kondominium[1]. W 1980 roku wyspy uzyskały pełną niepodległość jako państwo Vanuatu[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.