Pasażerowie z dyliżansu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pasażerowie z dyliżansu (oryg. fr. Les voyageurs de l’impériale) – powieść Louisa Aragona wydana po raz pierwszy w 1942 w języku angielskim i w 1946 po francusku, trzeci tom cyklu Świat rzeczywisty. Koncepcja tego utworu wiązała się z osobistymi refleksjami autora wynikłymi z jego obserwacji postawy społeczeństwa francuskiego wobec wojny domowej w Hiszpanii i w przededniu II wojny światowej. Wpisując dzieło w cykl powieściowy, Aragon pragnął, aby pozostawało ono w silnym kontraście z utworem poprzednim, Pięknymi dzielnicami. Podczas gdy w dziele tym wskazywał oparty na własnych lewicowych przekonaniach politycznych wzorzec postępowania w życiu społecznym i osobistym, Pasażerowie z dyliżansu ukazywać mieli postawę, której autor przeciwstawiał się – dobrowolne wycofanie się z polityki i dążenie wyłącznie do realizacji doraźnych celów prywatnych.
Pierwsze wydanie polskie powieści ukazało się dopiero w 1960. Autorką przekładu tekstu była Eligia Bąkowska[1].