![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1e/Sobota_-_Bo%25C5%25BCe_Cia%25C5%2582o.jpg/640px-Sobota_-_Bo%25C5%25BCe_Cia%25C5%2582o.jpg&w=640&q=50)
Pasiak (tkanina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pasiak – tkanina o poprzecznym pasowym ornamencie, najczęściej wielobarwna.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1e/Sobota_-_Bo%C5%BCe_Cia%C5%82o.jpg/640px-Sobota_-_Bo%C5%BCe_Cia%C5%82o.jpg)
Powszechna w polskich strojach ludowych, wyrabia się z niej zapaski i spódnice. Stosowana również na narzuty. Najstarsze pasiaki są odnajdowane w znaleziskach archeologicznych już z X-XII wieku, co świadczy o trwałości zasad estetycznych w polskim rękodziele ludowym. Być może kobietę w pasiaku przedstawia postać wyryta na urnie kultury łużyckiej odnalezionej w Treście[1].
W sztuce ludowej pasiaki występują głównie na Mazowszu, Podlasiu, Śląsku i w Wielkopolsce. Dawne pasiaki posiadały przeważnie wąskie prążki (zwane również brążkami) i miały małą liczbę barw (przeważnie czarną i czerwoną). Wraz z rozkwitem sztuki ludowej w drugiej połowie XIX wieku i wprowadzeniem farb fabrycznych doszło do zwiększenia liczby barw. Najbardziej żywe barwy pojawiają się w pasiakach łowickich, sieradzkich i opoczyńskich, pastelowe barwy dominują w pasiakach na terenie Podlasia i u Kurpiów. Z nawet kilkunastu barw skomponowane są pasiaki w regionie rawsko-opoczyńskim, w okolicach Kielc są czerwono-czarne lub biało-czarne. Kurpiowskie charakteryzują drobne paski[2].
Oprócz użycia w stroju ludowym stosowany na narzuty, makaty, bieżniki, poduszki i obicia mebli[2].