Piotr Franciszek Tarło
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Piotr Franciszek Tarło herbu Topór (ur. 1672, zm. 19 listopada 1722 roku[1]) – administrator diecezji inflanckiej w latach 1716-1720, biskup poznański od 1721 roku, prekonizowany biskupem tytularnym Claudiopolis i sufraganem poznańskim w 1713 roku, wikariusz generalny i oficjał poznański, archidiakon poznański w 1714 roku, archidiakon śremski w 1712 roku, kanonik poznański w 1694 roku, kanonik krakowski w 1712 roku, proboszcz w Pacanowie i Morawicy, opat komendatoryjny paradyski[2].
Szybkie fakty Kraj działania, Data urodzenia ...
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data urodzenia |
1672 | ||
Data i miejsce śmierci | |||
Biskup pomocniczy poznański | |||
Okres sprawowania |
1713–1720 | ||
Biskup diecezjalny poznański | |||
Okres sprawowania |
1720–1722 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Nominacja biskupia |
30 stycznia 1713 | ||
Sakra biskupia |
brak danych | ||
|
Zamknij
Szybkie fakty Konsekrator, Współkonsekratorzy ...
Konsekrator | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Zamknij