Pitirim (patriarcha Moskwy)
patriarcha moskiewski i całej Rusi / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pitirim (zm. 9 kwietnia?/19 kwietnia 1673) – ósmy (de facto dziewiąty[uwaga 1]) patriarcha moskiewski i całej Rusi, sprawujący urząd od lipca 1672 do śmierci[1].
Patriarcha moskiewski i całej Rusi | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
nieznana | ||
Data i miejsce śmierci |
19 kwietnia 1673 | ||
Miejsce pochówku | |||
Patriarcha moskiewski i całej Rusi | |||
Okres sprawowania |
1672-1673 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Chirotonia biskupia |
2 grudnia 1655 | ||
Wybór patriarchy |
7 lipca 1672 | ||
|
Data konsekracji |
2 grudnia 1655 |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce | |
Konsekrator |
Pierwsze wzmianki na jego temat dotyczą objęcia urzędu przełożonego monasteru Przemienienia Pańskiego i św. Eutymiusza w Suzdalu z godnością archimandryty. Następnie od 1654 do 1655 pełnił analogiczne obowiązki w moskiewskim Monasterze Nowospasskim. Od 1655 do 1664 był metropolitą krutickim. W latach 1658–1664 tymczasowo administrował Patriarchatem Moskiewskim, zastępując urzędującego patriarchę Nikona, który wycofał się z życia publicznego, nie rezygnując jednak ze sprawowanej godności.
W 1659 Nikon ekskomunikował Pitirima, oskarżając go o przekroczenie swoich kompetencji. Przyczyną tej decyzji był fakt, iż metropolita kruticki zorganizował w Święto Wjazdu Chrystusa do Jerozolimy tradycyjny przejazd na ośle, co było obowiązkiem patriarchy. Pitirim, chociaż jedynie go zastępował, przejechał przez miasto tak, jakby był urzędującym zwierzchnikiem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Mimo tej decyzji patriarchy Pitirim nadal pełnił dotychczasowe obowiązki, gdyż inni hierarchowie poparli go, oskarżając Nikona o samowolę; w rezultacie car Aleksy I zaczął protegować metropolitę krutickiego. Pitirim wziął następnie udział w przygotowaniach do sądu nad patriarchą Nikonem, zaś w czasie trwania procesu ostro krytykował jego działalność. Wbrew swoim oczekiwaniom, nie został jednak wybrany na następcę zdetronizowanego Nikona, gdyż Aleksy I uznał za najodpowiedniejszego kandydata przełożonego Ławry Troicko-Siergijewskiej, archimandrytę Joazafa.
Pitirim został patriarchą moskiewskim i całej Rusi po śmierci Joazafa w lutym 1672, jednak podeszły wiek i zły stan zdrowia uniemożliwiły mu rozwinięcie szerszej działalności. Formalnie pozostawał zwierzchnikiem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego do śmierci w kwietniu 1673, jednak faktyczny zarząd Cerkwi oddał w ręce metropolity nowogrodzkiego Joachima, który też objął po nim urząd patriarchy.