Polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego
stacja polarna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego[1] – polska, całoroczna stacja naukowo-badawcza położona nad Zatoką Admiralicji na Wyspie Króla Jerzego w archipelagu Szetlandów Południowych, uruchomiona 26 lutego 1977. Została nazwana na cześć Henryka Arctowskiego, badacza Antarktyki.
Widok ze stoku Hala Widoczny półwysep z położonym na jego końcu Przylądkiem Kormoranów, oddzielający Zatokę Arctowskiego (bliżej) od Zatoki Półksiężyca (dalej); za stacją zielone Ogrody Jasnorzewskiego; po przeciwnej stronie zatoki leży lodowiec Kopuła Krakowa | |||
Przynależność państwowa | |||
---|---|---|---|
Organizacja macierzysta |
Instytut Biochemii i Biofizyki PAN Zakład Biologii Antarktyki | ||
Data założenia | |||
Liczba personelu |
maks. 40, zimą 12 | ||
Wysokość |
2 m n.p.m. | ||
UN/LOCODE |
AQ-ARC | ||
62°09′34″S 58°28′15″W | |||
| |||
Strona internetowa |
Stacja składa się z 14 budynków położonych między Zatokami Arctowskiego i Półksiężycową a Klifem Wydrzyków oraz dwóch baz terenowych „Lions Rump” i „Demay”. Jest kierowana przez Instytut Biochemii i Biofizyki PAN Zakład Biologii Antarktyki[2] i prowadzi badania w takich dziedzinach jak: oceanografia, geologia, geomorfologia, glacjologia, meteorologia, klimatologia, sejsmologia, magnetyzm oraz ekologia. Koszty utrzymania placówki pokrywa Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w 2010 roku wyniosły 2,5 mln zł[3].