Rezonator (muzyka)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rezonator, radiator, amplifikator – część instrumentu muzycznego, której funkcją jest zwiększanie natężenia dźwięku, wzmacnianie brzmienia[1]. Wykorzystuje zjawisko rezonansu[2]. Poza podstawową funkcją wpływa na barwę dźwięku[3]. Ma stosunkowo dużą (w porównaniu do wibratora – części dźwiękotwórczej) powierzchnię drgań lub specjalnie dobrany kształt[4].
Przykładami rezonatorów są:
- w idiofonach – zestaw rur w czeleście, wibrafonie[1] i marimbie[2], roztrąb piszczałki języczkowej w organach[1],
- w membranofonach – korpus kotła i bębna[1],
- w chordofonach – pudło rezonansowe gitary[3], płyta rezonansowapłyta rezonansowa fortepianu[2],
- w aerofonach – czara głosowa oboju[4], cały korpus instrumentu[2].