Rząd Płamena Oreszarskiego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rząd Płamena Oreszarskiego – 92. rząd w historii Bułgarii funkcjonujący od 29 maja 2013 do 6 sierpnia 2014.
20 lutego 2013 urzędujący premier Bojko Borisow, po kilkunastu dniach protestów w reakcji na podwyżki cen mediów i po skrytykowanej przez premiera interwencji policji, w wyniku której kilkanaście osób zostało rannych, podał się wraz z całym rządem do dymisji[1][2]. 13 marca 2013 prezydent Rosen Plewneliew powołał nowy gabinet na czele z Marinem Rajkowem, którego mandat został wyznaczony do czasu organizacji przedterminowych wyborów parlamentarnych[3]. Wybory te ponownie wygrał GERB, jednak Bojko Borisow nie był w stanie stworzyć rządu. Prezydent Rosen Plewneliew powierzył misję powołania gabinetu Bułgarskiej Partii Socjalistycznej (BSP), która zawiązała koalicję z reprezentującym głównie mniejszość turecką Ruchem na rzecz Praw i Wolności (DPS). Na premiera wyznaczono niezależnego posła socjalistów Płamena Oreszarskiego. Rząd uzyskał wotum zaufania 29 maja 2013. W 240-osobowym Zgromadzeniu Narodowym zagłosowało za nim 120 posłów koalicji. Przeciw opowiedzieli się posłowie GERB-u, a 23 deputowanych nacjonalistycznej Ataki nie wzięło udziału w głosowaniu, co umożliwiło zatwierdzenie gabinetu[4][5].
Pierwsze protesty przeciwko rządowi nastąpiły bezpośrednio po ogłoszeniu proponowanego składu gabinetu[6]. Masowe protesty wybuchły w czerwcu 2013, gdy Zgromadzenie Narodowe powołało kontrowersyjnego posła Delana Peewskiego z DPS na prezesa Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (DANS)[7]. Szybka rezygnacja Delana Peewskiego nie przerwała protestów. 23 lipca 2014 Płamen Oreszarski podał się do dymisji, Zgromadzenie Narodowe przyjęło jego rezygnację następnego dnia[8]. Zakończył urzędowanie 6 sierpnia 2014, gdy urząd premiera tymczasowo objął Georgi Bliznaszki.