Telefoniczny kod kraju
kod państwa w połączeniach międzynarodowych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Telefoniczny kod kraju, międzynarodowy wskaźnik telefoniczny, w polskim planie numeracji krajowej dla publicznych sieci telefonicznych nazwany wskaźnikiem (kodem) kraju – jedno- dwu- lub trzycyfrowy kod stosowany w międzynarodowych połączeniach telefonicznych w celu oznaczenia kraju przeznaczenia albo globalnej sieci telefonicznej (np. satelitarnej) albo globalnej usługi telefonicznej (np. międzynarodowe połączenia bezpłatne – freephone, międzynarodowe premium rate).
Kody kraju są przydzielane poszczególnym krajom, sieciom i usługom przez ITU.
Jednocyfrowe kody kraju obowiązują wyłącznie dla:
- 7 – Rosji i Kazachstanu
- 1 – w ramach Północnoamerykańskiego Planu Numeracyjnego (North American Numbering Plan, NANP) dla 25 krajów i terytoriów w Ameryce Północnej i na Karaibach (w tym dla USA i Kanady).
Kod ten jest wybierany po tzw. prefiksie międzynarodowym (w większości krajów świata jest to „00” – ale porównaj też z informacjami w haśle Międzynarodowe połączenie telefoniczne; w telefonii komórkowej można ten prefiks zastąpić przez „+”). Przykładowo, aby połączyć się z zagranicy z Polską (która ma kod 48), w telefonie stacjonarnym przed krajowym numerem abonenta wybiera się zwykle 0048, a w telefonie komórkowym +48.