Uczta w domu Lewiego
obraz Paolo Veronese / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Uczta w domu Lewiego lub Biesiada w domu Lewiego (wł. Convito in casa di Levi) – obraz włoskiego malarza renesansowego Paola Veronesego.
Autor | |||
---|---|---|---|
Data powstania |
1573 | ||
Medium | |||
Wymiary |
555 × 1280 cm | ||
Miejsce przechowywania | |||
Miejscowość | |||
Lokalizacja | |||
|
Dzieło powstało w roku 1573 jako Ostatnia Wieczerza, motyw zaczerpnięty z Ewangelii Mateusza, dla refektarza weneckiego klasztoru Santi Giovanni e Paoblo. Zgodnie ze swoją manierą Veronese przedstawił ją według własnej interpretacji i według własnej maniery artystycznej. Wokół suto zastawionego stołu umieścił wiele postaci, wszystkie ubrane zgodnie z ówczesną dworską modą. Wśród osób znalazły się postacie podejrzane: mężczyzna dłubiący w zębach nożem, czarnoskórzy służący, karły oraz szwabscy żołnierze, czyli luteranie. Postać Chrystusa i tajemnica Ostatniej Wieczerzy jest zupełnie niezauważalna dla biesiadników, a przepych barokowych już dekoracji i mnogość postaci odciąga widza od tematu obrazu.
Sposób przedstawienia tematu wywołał oburzenie przedstawicieli Kościoła. Autorowi zarzucano zbyt śmiałe i w rezultacie obraźliwe dla wiary podejście. Malarz został wezwany przez sąd inkwizycyjny w celu złożenia wyjaśnień. Proces odbył się 18 lipca 1573 w weneckiej kaplicy San Teodoro. Veronese stawił się na proces. Usprawiedliwiał się prawem do swobody wyobraźni.
My malarze, korzystamy ze swobody błaznów i poetów. Tych halabardników odmalowałem, aby ukazać, że zamożnego pana domu stać na taką służbę[1].
Sąd nie został do końca przekonany, ale by uniknąć niepotrzebnego rozgłosu jego wyrok był łaskawy. Malarz miał przemalować płótno. Veronese nie poddał się wyrokowi i jedynie zmienił tytuł na Wieczerza w domu Lewiego co również usatysfakcjonowało inkwizycję.