Waterloo Bridge
drogowo-pieszy most nad Tamizą w Londynie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Waterloo Bridge – most znajdujący się[1] pomiędzy mostami Blackfriars Bridge a Hungerford Bridge nad rzeką Tamizą w Londynie. Most ten jest mostem drogowo-pieszym. Jego nazwa upamiętnia zwycięstwo w bitwie pod Waterloo w 1815 roku. Autorem pierwszego mostu był szkocki inżynier John Rennie, zaś most został otwarty w 1817 roku.
Panorama Londynu z mostem Waterloo na pierwszym planie. | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Podstawowe dane | |||
Przeszkoda | |||
Data budowy |
1845 (1817) | ||
Data odbudowy |
1942 (1945) | ||
Projektant |
John Rennie (starszy), Giles Gilbert Scott | ||
51°30′30,751″N 0°07′00,300″W | |||
|
W dwudziestoleciu międzywojennym most w wyniku coraz większego zużycia całkowicie zburzono, a rada hrabstwa Londyn postanowiła wybudować na jego miejscu nowy most. Projektantem i budowniczym nowego mostu został Giles Gilbert Scott. Nowy most częściowo oddano do użytku w 1942 roku, a całkowicie ukończony w 1945 roku. Most ten był zarazem jedynym w Londynie, który został uszkodzony w wyniku bombardowań podczas drugiej wojny światowej.
- Waterloo Bridge widziany z London Eye
- Most i Tamiza
- Instalacje Gormleya podczas wystawy