Wojciech Tolibowski
polski duchowny katolicki, biskup / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wojciech Tolibowski herbu Nałęcz (ur. 1607[1], zm. 22 lipca 1663) – polski duchowny katolicki, biskup poznański.
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data urodzenia |
1607? | ||
Data śmierci | |||
Biskup poznański | |||
Okres sprawowania |
1655–1663 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Nominacja biskupia |
2 maja 1644 | ||
Sakra biskupia |
brak danych | ||
|
Konsekrator | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Współkonsekratorzy |
Mikołaj Krosnowski | ||||||||
|
Zrodzony z ojca Andrzeja, starosty bobrowickiego, i matki Piwówny, herbu Prawdzic[2].
Był przyjacielem Mikołaja Łęczyckiego. Wstąpił do zakonu norbertanów, nosił godność kanonika włocławskiego, deputat kapituły włocławskiej na Trybunał Główny Koronny w 1629, 1633, 1638 roku[3]. Był proboszczem w Płocku, a od 2 maja 1644 biskupem pomocniczym płockim (ze stolicą tytularną Lacedaemonia). W 1655 przeszedł na biskupstwo poznańskie, zwolnione przez przeniesienie Kazimierza Czartoryskiego do diecezji kujawsko-pomorskiej.
Kasper Niesiecki wspomina biskupa:[4] Przez czas biskupiej swej godności, dwa tysiące różnych osób na kapłaństwo ordynował, półtorasta kościołów poświęcił, tysiąc kielichów, pięć set ołtarzy, trzysta dzwonów, z tego poznać jak to był pracowity biskup.
Pochowany w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[5].