Wątlik charłaj
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wątlik charłaj, wątlik punktowany (Leptophyes punctatissima) – gatunek małego, nielatającego owada prostoskrzydłego zaliczany do długoskrzydlakowych. Po raz pierwszy został opisany naukowo z okolic Paryża[2]. Polska nazwa rodzajowa wątlik nawiązuje do jego wątłej budowy.
Leptophyes punctatissima | |||
(Bosc, 1792) | |||
Samiec | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
wątlik charłaj | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
| |||
|
Występuje licznie w Europie Zachodniej. W Polsce występuje lokalnie, jest gatunkiem bardzo rzadkim, stwierdzonym po 1980[3]. Pierwsze jego stanowisko odkryto w Poznaniu (na osiedlu Różany Potok[4]), kolejne w województwie pomorskim. Dla ochrony tego gatunku w Centrum Hewelianum utworzono użytek ekologiczny „Luneta z Pasikonikiem”[5].
Wątlik charłaj ma zielony tułów z brązową pręgą na grzbiecie oraz długie odnóża. Skrzydła są silnie zredukowane u obydwu płci. Osiąga długość 9–18 mm. Zimują jaja składane w korze drzew lub krzewów. Larwy pojawiają się wiosną. W Europie Zachodniej osobniki dorosłe obserwowane są od połowy lipca do jesieni. Wątlik charłaj jest gatunkiem roślinożernym.
Blisko spokrewnionym gatunkiem jest występujący również w Polsce Leptophyes albovittata.