காங்கோ மக்களாட்சிக் குடியரசு
From Wikipedia, the free encyclopedia
காங்கோ மக்களாட்சிக் குடியரசு அல்லது கொங்கோ மக்களாட்சிக் குடியரசு (Democratic Republic of the Congo, பிரெஞ்சு: République démocratique du Congo) ஆப்பிரிக்காவின் நடுப்பகுதியில் அமைந்துள்ள ஒரு நாடாகும். இந்த நாடு ஆப்பிரிக்காவில் மூன்றாவது பெரிய நாடாகும். 1971ம் ஆண்டுக்கு முன் இந்த நாட்டின் பெயர் சயீர் என்று இருந்தது. இந்த நாட்டில் மேற்கே அட்லான்டிக் பெருங்கடலில் 40 கிமீ கடற்கரை அமைந்துள்ளன. இதன் எல்லைகளில் வடக்கே மத்திய ஆபிரிக்கக் குடியரசு மற்றும் சூடான், கிழக்கே உகாண்டா, ருவாண்டா, மற்றும் புருண்டி, தெற்கே சாம்பியா மற்றும் அங்கோலா, மேற்கே கொங்கோ குடியரசு ஆகிய நாடுகள் உள்ளன. கிழக்கே தான்சானியாவை தங்கானிக்கா ஏரி பிரிக்கிறது[1]. இது பரப்பளவில் ஆபிரிக்காவில் இரண்டாவது பெரிய நாடு மற்றும் உலகின் பதினோராவது பெரிய நாடாகும். இந்நாடு 80 மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள்தொகை கொண்டதாக உள்ளது,[2] மேலும் காங்கோ ஜனநாயகக் குடியரசானது அதிகாரபூர்வமாக பிரெஞ்சு மொழியை ஆட்சி மொழியாகக் கொண்ட நாடுகளில் மிகுதாயான மக்கள் தொகைகொண்ட நாடாகவும், ஆபிரிக்காவில் நான்காவது மிக அதிக மக்கள்தொகை கொண்ட நாடாகவும், உலகிலேயே பதினெட்டாவது மிக அதிக மக்கள்தொகை கொண்ட நாடாகவும் உள்ளது.
Democratic Republic of the Congo காங்கோ மக்களாட்சிக் குடியரசு République démocratique du Congo | |
---|---|
குறிக்கோள்: Justice – Paix – Travail(பிரெஞ்சு) "நீதி – அமைதி – வேலை" | |
நாட்டுப்பண்: Debout Congolais | |
தலைநகரம் | கின்ஷாசாa |
பெரிய நகர் | தலைநகர் |
ஆட்சி மொழி(கள்) | பிரெஞ்சு |
பிராந்திய மொழிகள் | லிங்காலா, கொங்கோ/கிட்டூபா, சுவாஹிலி, த்ஷிலூபா |
மக்கள் | கொங்கன் |
அரசாங்கம் | சனாதிபதி முறை குடியரசு |
• அரசுத்தலைவர் | பெலிக்சு சிசெக்கேதி |
• பிரதமர் | சான்-மிக்கேல் சாமா லுக்கோண்டே |
விடுதலை | |
• பெல்ஜியத்திடம் இருந்து | ஜூன் 30, 1960 |
பரப்பு | |
• மொத்தம் | 2,344,858 km2 (905,355 sq mi) (12வது) |
• நீர் (%) | 3.3 |
மக்கள் தொகை | |
• 2007 மதிப்பிடு | 62,636,000 (21வது) |
• 1984 கணக்கெடுப்பு | 29,916,800 |
• அடர்த்தி | 25/km2 (64.7/sq mi) (179வது) |
மொ.உ.உ. (கொ.ஆ.ச.) | 2005 மதிப்பீடு |
• மொத்தம் | $46.491 பில்லியன் (78வது) |
• தலைவிகிதம் | $774 (174வது) |
மொ.உ.உ. (பெயரளவு) | 2005 மதிப்பீடு |
• மொத்தம் | $7.094 பில்லியன் (116வது) |
• தலைவிகிதம் | $119 (181வது) |
மமேசு (2007) | 0.411 Error: Invalid HDI value · 168வது |
நாணயம் | கொங்கோ பிராங்க் (CDF) |
நேர வலயம் | ஒ.அ.நே+1 to +2 (WAT, CAT) |
ஒ.அ.நே+1 முதல் +2 (அவதானிப்பில் இல்லை) | |
அழைப்புக்குறி | 243 |
இணையக் குறி | .cd |
80,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் காங்கோ பிரதேசத்தில் முதலில் மக்கள் குடியேற்றம் நிகழ்ந்தது. 7 ஆம் நூற்றாண்டில் பாண்டு மக்களின் குடியேற்றம் துவங்கியது. கொங்கோ இராச்சியமானது 14 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் 19 ஆம் நூற்றாண்டு வரை ஆட்சி செய்தது. 1879 ஆம் ஆண்டில், பெல்ஜிய குடியேற்றமானது 1885 ஆம் ஆண்டில் காங்கோ சுதந்திர அரசு ஸ்தாபிக்கப்படுவதற்கு வழிவகுத்தது. 1908 ஆம் ஆண்டில், பெல்ஜியம் இப்பகுதியை பெல்ஜியன் காங்கோ என்ற பெயருடன் தன் நாட்டுடன் இணைத்ததுக்கொண்டது. காங்கோவில் ஏற்பட்ட நெருக்கடியால், காங்கோவுக்கு பெல்ஜியம் 1960 இல் விடுதலை வழங்கியது. 1965இல் கலகம் மூலம் ஆட்சிக்கு வந்த மொபுடுவால் இந்நாடு காங்கோ மக்களாட்சிக் குடியரசு என பெயர் மாற்றம் பெற்றது. 1971 ஆம் ஆண்டு மொபுடுவால் இந்நாடு சயீர் எனப்படுவதிலிருந்து சயீர் குடியரசு என பெயர் மாற்றம் பெற்றது. காங்கோ ஆறும் அதிகாரபூர்வமாக சயீர் ஆறு என பெயர் மாற்றி அழைக்கப்படலாயிற்று. 1997 இல் கபிலாவால் இந்நாடு காங்கோ மக்களாட்சிக் குடியரசு என மீண்டும் பெயர் மாற்றம் பெற்றது. சயீர் எனப்படுவது காங்கோ ஆற்றின் மற்றொரு பெயரின் கொச்சையான போர்த்துகீசிய மொழி பெயர்ப்பாகும். 1990 களின் முற்பகுதியில், மொபூட்டுவின் ஆட்சி பலவீனப்படத் தொடங்கியது. 1996-ல் துவங்கிய காங்கோவின் உள்நாட்டுப் போர்கள், மொபூட்டுவின் 32-ஆண்டு ஆட்சியை முடிவுக்குக் கொண்டுவந்து,[2] நாட்டை அழித்தது. இந்த உள்நாட்டுப் போர்களின் இறுதியில் ஒன்பது ஆபிரிக்க நாடுகள் மற்றும் பல குழுக்களைக் கொண்ட ஐ.நா. அமைதி காக்கும்படை ஆகியவை இந்த போரில் தலையிட்டன, உள்நாட்டுப் போரில் இருபது ஆயுத குழுக்கள் ஈடுபட்டன,[3][4]வார்ப்புரு:Reliable இந்தப் போர்களினால் 5.4 மில்லியன் மக்கள் இறந்தனர்.[5][6][7][8]
காங்கோ ஜனநாயக குடியரசானது இயற்கை வளங்களுக்கு குறையில்லாத வளமான நாடு, ஆனால் அரசியல் ரீதியாக நிலையற்ற தன்மை, உள்கட்டமைப்பில் குறைபாடுகள், ஆழ்ந்த வேரூன்றிய ஊழல், காலனித்துவத்தால் பல நூற்றாண்டுகளாக சுரண்டப்பட்டதால், சிறிய அளவிலேயே வளர்ச்சி கண்டுள்ளது. தலைநகர் கின்ஷாசா தவிர, மற்ற முக்கிய நகரங்கள், லுபும்பாஷி மற்றும் முபுஜி-மையி ஆகியவை ஆகும். காங்கோவின் மிகப்பெரிய ஏற்றுமதி பொருள் கச்சா கனிம்ப் பொருட்களாகும், காங்கோவின் ஏற்றுமதியில் சீனாவுக்கு 50% க்கும் அதிகமாக ஏற்றுமதி செய்யப்படுகிறது. 2015 ஆம் ஆண்டு வரையிலான காலகட்டத்தில் மனித அபிவிருத்தி சுட்டெணில் (HDI), காங்கோ மனித வளர்ச்சியின் குறைந்த அளவிலேயே உள்ளது, 187 நாடுகளில் 176 வது இடத்தைப் பெற்றுள்ளது.[9]