กฎของพลังค์
From Wikipedia, the free encyclopedia
กฎของพลังค์ (อังกฤษ: Planck's law) เป็นกฎที่อธิบายสเปคตรัมการแผ่รังสี (spectral radiance) คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่ทุกความยาวคลื่นจากวัตถุดำที่อุณหภูมิหนึ่ง ๆ กฎนี้ค้นพบโดย มักซ์ พลังค์ นักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน
กฎของพลังค์เขียนในรูปฟังก์ชันของความถี่ ได้เป็น
หรือเขียนในรูปฟังก์ชันของความยาวคลื่น λ ได้เป็น
โปรดสังเกตว่าสองสมการมีหน่วยต่างกัน สมการแรกหน่วยของสเปคตรัมการแผ่รังสีเป็นต่อความถี่ ส่วนสมการที่สองคิดต่อความยาวคลื่น สมการทั้งสองไม่สามารถแปลงกลับไปมาโดยการแทนตัวแปรตรง ๆ แต่ต้องอาศัยความสัมพันธ์
ความหมายและหน่วยในระบบเอสไอของแต่ละตัวแปรสรุปในตารางข้างล่างนี้
ข้อมูลเพิ่มเติม , ...
สัญลักษณ์ | ความหมาย | หน่วยเอสไอ |
---|---|---|
สเปคตรัมการแผ่รังสี หรือ พลังงาน ต่อหนึ่งหน่วยเวลา ต่อพื้นที่ผิว ต่อมุมตัน (Solid angle) ต่อความถี่หรือความยาวคลื่น (ขึ้นอยู่กับสมการ) | J•s-1•m-2•sr-1•Hz-1, or J•s-1•m-2•sr-1•m-1 | |
ความถี่ | เฮิรตซ์ | |
ความยาวคลื่น | เมตร | |
อุณหภูมิของวัตถุดำ | เคลวิน | |
ค่าคงตัวของพลังค์ | จูลต่อเฮิรตซ์ | |
ความเร็วแสง | เมตรต่อวินาที | |
ฐานของลอการิทึมธรรมชาติ, 2.718281... | ไม่มีหน่วย | |
ค่าคงตัวบ็อลทซ์มัน | จูลต่อเคลวิน |
ปิด