กัวลาลัมเปอร์
From Wikipedia, the free encyclopedia
กัวลาลัมเปอร์[8] หรือ กัวลาลุมปูร์[8] (มลายู: Kuala Lumpur, ออกเสียง [ˈkualə, -a ˈlumpo(r), -ʊ(r)]) มีชื่อทางการว่า ดินแดนสหพันธ์กัวลาลัมเปอร์ หรือ ดินแดนสหพันธ์กัวลาลุมปูร์ (Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur) และชื่อย่อว่า เคเอ็ล (KL) เป็นดินแดนสหพันธ์และเมืองหลวงของประเทศมาเลเซีย เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดโดยมีพื้นที่ 243 ตารางกิโลเมตร (94 ตารางไมล์) และประชากรโดยประมาณ 1.73 ล้านคนในปี 2016[9] หากเรียกรวมปริมณฑลกัวลาลัมเปอร์จะเรียกว่าหุบเขากลัง และเป็นเขตนครที่มีประชากรถึง 7.564 คนในปี 2018[5]
กัวลาลัมเปอร์ | |
---|---|
เมืองหลวงและดินแดนสหพันธ์ | |
ดินแดนสหพันธ์กัวลาลัมเปอร์ Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur | |
การถอดเสียงอื่น ๆ | |
• ยาวี | ولايه ڤرسکوتوان کوالا لومڤور |
• จีน | 吉隆坡联邦直辖区 吉隆坡聯邦直轄區 |
• ทมิฬ | கோலாலம்பூர் கூட்டரசு பிரதேசம் |
บนลงล่างและซ้ายไปขวา: ทิวทัศน์นครวามค่ำคืน และเห็นตึกแฝดเปโตรนาส, เคแอลทาวเวอร์ และ ทีอาร์เอ็กซ์ทาวเวอร์; แยกบูกิตบินตัง, ถนนเปอตาลิง, อาคารสุลต่านอับดุล ซามัดบนจัตุรัสเมอร์เดกา, มัสยิดจาเม็กตรงจุดตัดระหว่างแม่น้ำกมบักกับแม่น้ำกลัง, อนุสรณ์สถานแห่งชาติ, สถานีรถไฟกัวลาลัมเปอร์ และอิซตานาเนอการา | |
สมญา: เคแอล (KL) | |
คำขวัญ: Bersedia Menyumbang Bandaraya Cemerlang อังกฤษ: พร้อมที่จะมีส่วนร่วมพัฒนานคร | |
เพลง: มาจูดันเซอจะฮ์เตอรา อังกฤษ: Progress and Prosper | |
พิกัด: 03°08′52″N 101°41′43″E | |
ประเทศ | มาเลเซีย |
เขตการปกครอง | รายชื่อ
|
ก่อตั้ง | 1857[1] |
ได้รับสถานะนคร | 1 กุมภาพันธ์ 1972 |
โอนสู่เขตอำนาจของสหพันธรัฐ | 1 กุมภาพันธ์ 1974 |
การปกครอง | |
• ประเภท | ดินแดนสหพันธ์ ที่มีรัฐบาลท้องถิ่น |
• องค์กร | ศาลาว่าการนครกัวลาลัมเปอร์ |
• นายกเทศมนตรี | มาฮาดี บิน เจะ งะฮ์ (Mahadi bin Che Ngah) |
พื้นที่[2] | |
• ดินแดนสหพันธ์ | 243 ตร.กม. (94 ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 2,243.27 ตร.กม. (866.13 ตร.ไมล์) |
ความสูง[3] | 66 เมตร (217 ฟุต) |
ความสูงจุดสูงสุด (เมอร์เดกา 118) | 678.9 เมตร (2,227 ฟุต) |
ประชากร (ประมาณ ค.ศ. 2019)[4] | |
• ดินแดนสหพันธ์ | 1,782,500 คน |
• อันดับ | ที่ 1 |
• ความหนาแน่น | 7,802 คน/ตร.กม. (20,210 คน/ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 7,564,000[5] คน |
• ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 2,708 คน/ตร.กม. (7,010 คน/ตร.ไมล์) |
• เดมะนิม | KL-ite (เกแอลไลต์ / เกไลต์) |
ตัวชี้วัดนคร | |
• HDI (2019) | 0.867 (สูงมาก) (ที่ 1)[6] |
• GDP (2019) | 244,210 ล้านริงกิต ($59,831 ล้าน) (ที่ 2)[7] |
• ต่อหัว (2019) | 129,472 ริงกิต (31,720 ดอลลาร์สหรัฐ) (ที่ 1)[7] |
เขตเวลา | UTC+8 (MST) |
รหัสไปรษณีย์ | 50000 ~ 60000 |
เวลากลาง | UTC+06:46:46 |
รหัสพื้นที่ | 03 |
รหัสยานยนต์ | V และ W (ยกเว้นแท็กซี่) HW (แท็กซี่) |
ISO 3166-2 | MY-14 |
เว็บไซต์ | www www |
กัวลาลัมเปอร์เป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรม การเงิน เศรษฐกิจ ของประเทศมาเลเซีย เป็นที่ตั้งของรัฐสภาและอิซตานาเนอการา พระราชฐานของประมุขแห่งรัฐ กัวลาลัมเปอร์เริ่มก่อร่างขึ้นเป็นนิคมในปี 1857 ในฐานะเมืองที่เกิดขึ้นรองรับการขุดดีบุกในภูมิภาค และเป็นศูนย์กลางการปกครองของรัฐเซอลาโงร์ตั้งแต่ปี 1880 ถึง 1978 กัวลาลัมเปอร์เป็นเมืองหลวงของสหพันธรัฐมาลายาที่ซ่งต่อมาคือประเทศมาเลเซีย และคงเป็นศูนย์กลางของรัฐบาลส่วนบริหารและนิติบัญญัติจนของรัฐบาลกลางกระทั่งต้นปี 1999 ซึ่งได้ย้ายศูนย์กลางการปกครองไปยังปูตราจายา[10] ในขณะที่องค์การทางการเมืองบางส่วนยังคงอยู่ในกัวลาลัมเปอร์
กัวลาลัมเปอร์เป็นหนึ่งในสามดินแดนสหพันธ์ของมาเลเซีย[11] ตั้งอยู่ล้อมรอบด้วยรัฐเซอลาโงร์บนชายฝั่งตะวันตกตอนกลางของคาบสมุทรมาเลย์][12] นับตั้งแต่ทศวรรษ 1990 กัวลาลัมเปอร์เป็นที่จัดการแข่งขันกีฬาและเทศกาลวัฒนธรรมระกับนานาชาติมากมาย เช่น กีฬาจักรภพปี 1998 และซีเกมส์ 2017 กัวลาลัมเปอร์มีการพัฒนารุดหน้ามากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา เป็นที่ตั้งของอาคารแฝดที่สูงที่สุดในโลก คือ ตึกแฝดเปโตรนาส, สัญลักษณ์ของการพัฒนามาเลเซีย และเป็นที่ตั้งของเมอร์เดกา 118 อาคารสูงสุดอันดับสองของโลก
การคมนาคมในกัวลาลัมเปอร์มีทั้งระบบถนนที่ครอบคลุมและระบบขนส่งมวลชน อันประกอบด้วยเอ็มอาร์ที (MRT), แอลอาร์ที (LRT), โมโนเรล, รถไฟ, รถบัส และรถไฟเชื่อมต่อสนามบิน กัวลาลัมเปอร์เป็นหนึ่งในเมืองระดับแนวหน้าในแง่ของการท่องเที่ยวและการจับจ่ายซื้อของ ในปี 2019 กัวลาลัมเปอร์เป็นเมืองที่มีผู้เดินทางเข้ามามากที่สุดอันดับ 6 ของโลก[13] และยังเป็นที่ตั้งของห้างที่ใหญ่ที่สุดในโลกสิบแห่ง[14]
กัวลาลัมเปอร์อยู่อันดับที่ 70 ของโลก และอันดับที่ 2 ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในการจัดอันดับเมืองน่าอยู่อาศัยของอีคอโนมิสต์อินเทลลิเจนซ์ยูนิต[15] กัวลาลัมเปอร์เป็นที่เก้าในกลุ่มประเทศ ASPAC และที่สองในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในฐานะศูนย์กลางนวัตกรรมชั้นนำของโลกโดย KPMG ในปี 2021[16] และในปี 2020 ยังได้รับการแต่งตั้งเป็นเมืองหลวงหนังสือโลกโดยยูเนสโก[17][18]