บาบิโลเนีย
From Wikipedia, the free encyclopedia
บาบิโลเนีย (อังกฤษ: Babylonia) หรือ อาณาจักรกรุงบาบิโลน หรือ มีอีกชื่อหนึ่งว่า ชินาร์ ที่มีบันทึกในพระคัมภีร์ ปฐก. 10:10-11,14:1,9 (อังกฤษ: Kingdom of Babylon) เป็นอาณาจักรที่พูดภาษาแอกแคดโบราณในภาคกลางตอนใต้ของเมโสโปเตเมีย เดิมทีบาบิโลนเป็นเพียงเมืองเล็ก ๆ ในสมัยจักรวรรดิแอกแคด (2335–2154 BC) แต่แล้วอำนาจของเมืองบาบิโลนก็แผ่ไปอย่างไพศาลในรัชสมัยของพระเจ้าฮัมมูราบีในช่วงต้นศตวรรษที่ 18 ก่อนคริสตกาล จนกลายเป็นนครหลวงที่สำคัญ ซึ่งในรัชสมัยของพระเจ้าฮัมมูราบี อาณาจักรกรุงบาบิโลนถูกเรียกว่า ประเทศแอกแคด (Māt Akkadī) เพื่อสื่อว่าเป็นอาณาจักรที่รับช่วงต่อจากจักรวรรดิแอกแคดอันรุ่งโรจน์ก่อนหน้า[1][2]
บทความนี้อาจขยายความได้โดยการแปลบทความที่ตรงกันในภาษาอังกฤษ คลิกที่ [ขยาย] เพื่อศึกษาแนวทางการแปล
|
ข้อมูลเบื้องต้น อาณาจักรกรุงบาบิโลน (บาบิโลเนีย), เมืองหลวง ...
อาณาจักรกรุงบาบิโลน (บาบิโลเนีย) | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1895 ก่อนค.ศ. – 539 ก่อนค.ศ. | |||||||||||
อาณาเขตของอาณาจักรกรุงบาบิโลนในสมัยพระเจ้าฮัมมูราบี | |||||||||||
เมืองหลวง | บาบิโลน | ||||||||||
ภาษาทั่วไป | แอกแคด, ซูเมอร์ | ||||||||||
ศาสนา | ศาสนาบาบิโลน | ||||||||||
ประวัติศาสตร์ | |||||||||||
• ก่อตั้ง | 1895 ก่อนค.ศ. | ||||||||||
• สิ้นสุด | 539 ก่อนค.ศ. | ||||||||||
| |||||||||||
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ |
ปิด