ภูเขาน้ำแข็ง
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภูเขาน้ำแข็ง คือก้อนน้ำแข็งน้ำจืดขนาดใหญ่ที่แตกออกมาจากธารน้ำแข็งหรือหิ้งน้ำแข็ง (ice shelf) และลอยอยู่ในแหล่งน้ำเปิดเช่นทะเลหรือมหาสมุทร[1][2] ภูเขาน้ำแข็งมีขนาดแตกต่างกันตั้งแต่ขนาดเล็กจนถึงขนาดมหึมา เกิดจากแผ่นดินในแถบขั้วโลกเหนือและขั้วโลกใต้ที่มีอากาศหนาวเย็นจนอุณหภูมิติดลบ มีหิมะปกคลุมตลอดเวลา พื้นที่บางส่วนในขั้วโลกเหนือและขั้วโลกใต้มีลักษณะภูมิประเทศเป็นเทือกเขา บริเวณยอดเขาปกคลุมด้วยหิมะจำนวนมาก ซึ่งในเวลาต่อมาหิมะเหล่านี้ได้จับตัวเป็นก้อนน้ำแข็งจัด
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
เนื่องจากน้ำแข็งบริสุทธิ์มีความหนาแน่นอยู่ที่ประมาณ 920 กิโลกรัมต่อลูกบาศก์เมตร ในขณะที่น้ำทะเลมีความหนาแน่นประมาณ 1,025 กิโลกรัมต่อลูกบาศก์เมตร ทำให้ภูเขาน้ำแข็งจะมีส่วนที่โผล่พ้นน้ำประมาณ 1 ใน 10 ส่วนโดยปริมาตร ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหนก็ตาม ภูเขาน้ำแข็งถูกถือว่าเป็นภัยร้ายแรงทางทะเล (List of ships sunk by icebergs) การอับปางของเรืออาร์เอ็มเอสไททานิกใน ค.ศ. 1912 ทำให้มีการสถาปนาตระเวนน้ำแข็งระหว่างประเทศ (International Ice Patrol) ขึ้นใน ค.ศ. 1914
ภูเขาน้ำแข็งที่แบ่งตัว (ice calving) ออกมาจากธารน้ำแข็งที่หันหน้าเข้าหาทะเลเปิดอย่างเช่นในกรีนแลนด์จะมีรูปร่างเป็นกองไม่สม่ำเสมอ ในขณะที่ภูเขาน้ำแข็งที่แบ่งตัวออกมาจากแอนตาร์กติกาจะมีรูปร่างแบนหนา (เหมือนโต๊ะ) ขนาดใหญ่ ภูเขาน้ำแข็งที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีการบันทึกมาคือภูเขาน้ำแข็ง บี-15 ซึ่งแยกตัวออกมาจากหิ้งน้ำแข็งรอสส์ในแอนตาร์กติกาใน ค.ศ. 2000