เจิ้งโจว
เมืองหลวงของมณฑลเหอหนาน ประเทศจีน / From Wikipedia, the free encyclopedia
เจิ้งโจว (จีนตัวย่อ: 郑州; จีนตัวเต็ม: 鄭州; พินอิน: Zhèngzhōu) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลเหอหนาน ในภาคกลางของสาธารณรัฐประชาชนจีน[2] ตั้งอยู่ทางกึ่งกลางค่อนไปทางเหนือของมณฑลเหอหนาน เป็นหนึ่งในนครศูนย์กลางแห่งชาติ [zh][3] เป็นเมืองศูนย์กลางของที่ราบภาคกลางของจีน และเป็นศูนย์กลางทางการเมือง เศรษฐกิจ เทคโนโลยี และการศึกษาของมณฑล[4] เจิ้งโจวเป็นส่วนหนึ่งของเขตมหานครเจิ้งโจว ซึ่งประกอบด้วยเจิ้งโจวเองและไคเฟิง ทั้งสองแห่งนับว่าเป็นศูนย์กลางของเขตเศรษฐกิจจงยฺเหวียน[5][6]
เจิ้งโจว 郑州市 | |
---|---|
郑州市 • นครเจิ้งโจว | |
สถานที่ต่าง ๆ ในเจิ้งโจว | |
สมญา: เมืองธุรกิจ, เมืองสีเขียว | |
คำขวัญ: Partnership, Openness, Innovation, and Harmony (博大、开放、创新、和谐) | |
ที่ตั้งของนครเจิ้งโจว ในมณฑลเหอหนาน | |
พิกัด (ศาลาว่าการมณฑลเหอหนาน): 34°45′50″N 113°41′02″E | |
ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
มณฑล | เหอหนาน |
ศูนย์กลางการปกครอง | เขตจงเยฺหวียน |
จำนวนเขตการปกครอง | 6 เขต 5 นครระดับอำเภอ 1 อำเภอ |
การปกครอง | |
• นายกเทศมนตรี | หวาง ซินเหว่ย์ (王新伟) |
พื้นที่ | |
• นครระดับจังหวัด | 7,507 ตร.กม. (2,898 ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง | 1,024 ตร.กม. (395 ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 1,979 ตร.กม. (764 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2018)[1] | |
• นครระดับจังหวัด | 10,120,000 คน |
• ความหนาแน่น | 1,300 คน/ตร.กม. (3,500 คน/ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง | 5,810,000 คน |
• ความหนาแน่นเขตเมือง | 5,700 คน/ตร.กม. (15,000 คน/ตร.ไมล์) |
GDP (2018) | |
• GDP รวม | 1.014 ล้านล้านเหรินหมินปี้ (144 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) |
• ต่อหัว | 100,200 เหรินหมินปี้ (14,000 ดอลลาร์สหรัฐ) |
เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานจีน) |
รหัสไปรษณีย์ | 450000 |
รหัสพื้นที่ | 371 |
รหัส ISO 3166 | CN-HA-01 |
ป้ายทะเบียนรถ | 豫A |
เว็บไซต์ | www |
เจิ้งโจว | |||||||||||||||||||||||||||
"เจิ้งโจว" เขียนด้วยตัวอักษรจีนตัวย่อ (บน) และอักษรจีนตัวเต็ม (ล่าง) | |||||||||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 郑州 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
อักษรจีนตัวเต็ม | 鄭州 | ||||||||||||||||||||||||||
ความหมายตามตัวอักษร | "ถิ่นฐานของเจิ้ง" | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
นครเจิ้งโจวตั้งอยู่ทางฝั่งใต้ของแม่น้ำเหลือง[7] เป็นศูนย์กลางหลักในโครงข่ายการคมนาคมขนส่งของจีน โดยมีทางรถไฟที่เชื่อมเจิ้งโจวไปยังยุโรป[8] รวมทั้งยังมีท่าอากาศยานนานาชาติ[9] ณ ค.ศ. 2020 เจิ้งโจวมีแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม 2 แห่ง ได้แก่ โบราณสถานแห่งเติงเฟิง และคลองใหญ่ (ต้า-ยฺวิ่นเหอ) เจิ้วโจวเป็นที่ตั้งของตลาดกลางสินค้าโภคภัณฑ์เจิ้งโจว (ZCE) ซึ่งเป็นตลาดซื้อขายล่วงหน้าแห่งแรกของประเทศจีน รวมทั้งยังมีเขตเศรษฐกิจท่าอากาศยานเจิ้งโจว ซี่งเป็นเขตเศรษฐกิจท่าอากาศยานแห่งแรกของประเทศจีนด้วยเช่นกัน[10]
จากข้อมูลสำมะโนประชากรจีน ค.ศ. 2020 นครเจิ้งโจวมีประชากรอาศัยอยู่จำนวน 12,600,574 คน โดยในจำนวนนี้มี 10,260,667 คนที่อาศัยอยู่ในเขตสิ่งปลูกสร้าง (built-up area) ซึ่งประกอบด้วยเขตที่อยู่ในตัวเมือง 6 เขต บวกกับอำเภอจงมู่ นครซินเจิ้ง และนครสิงหยาง ซึ่งในปัจจุบันเริ่มมีความเป็นเมืองมากขึ้น[11][12] เจิ้งโจวมีจีดีพีรวม 1.014 ล้านล้านเหรินหมินปี้ใน ค.ศ. 2018[13][14] มหานครเจิ้งโจวได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งใน 13 นครขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นใหม่ในประเทศจีน จากการรายงานโดยอีโคโนมิสต์อินเทลลิเจนซ์ยูนิต (Economist Intelligence Unit) เมื่อเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2012[15] และได้รับเลือกให้เป็นนครศูนย์กลางแห่งชาติแห่งที่แปดอย่างเป็นทางการ[16] เมื่อ ค.ศ. 2017 โดยรัฐบาลกลางในกรุงปักกิ่ง[17]
เจิ้งโจวเป็นเมืองหลักด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ โดยปรากฏอยู่ในรายชื่อเมือง 130 อันดับแรกของโลกตามดัชนีคุณภาพงานวิจัย (Nature Index) [18] เจิ้งโจวเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยระดับประเทศหลายแห่ง ที่สำคัญเช่น มหาวิทยาลัยเจิ้งโจว มหาวิทยาลัยเหอหนาน มหาวิทยาลัยเกษตรเหอหนาน มหาวิทยาลัยการแพทย์จีนเหอหนาน และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเหอหนาน[19]