ไทโคราช
From Wikipedia, the free encyclopedia
ไทเบิ้ง ไทเดิ้ง หรือไทโคราช เป็นกลุ่มชนพื้นถิ่นที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ใน
- จังหวัดลพบุรี อำเภอพัฒนานิคม, อำเภอชัยบาดาล, อำเภอโคกสำโรง และอำเภอสระโบสถ์
- จังหวัดสระบุรี อำเภอวังม่วง
- จังหวัดเพชรบูรณ์ อำเภอศรีเทพ และอำเภอวิเชียรบุรี
- จังหวัดบุรีรัมย์ อำเภอนางรอง อำเภอละหานทราย อำเภอชำนิ อำเภอเฉลิมพระเกียรติ อำเภอหนองกี่ และบางหมู่บ้านในเขตอำเภอเมือง อำเภอลำปลายมาศ อำเภอประโคนชัย
- จังหวัดชัยภูมิ อำเภอจัตุรัส อำเภอบำเหน็จณรงค์ อำเภอเทพสถิต อำเภอเนินสง่า อำเภอซับใหญ่ และบางหมู่บ้านในเขตอำเภอเมืองชัยภูมิ อำเภอคอนสวรรค์
- จังหวัดนครราชสีมา ทุกอำเภอ ยกเว้น อำเภอที่ชาวไทลาวมากกว่าเช่น อำเภอบัวใหญ่ และอำเภอสูงเนิน
- บางส่วนในจังหวัดพระตะบอง และจังหวัดบันทายมีชัย ประเทศกัมพูชา [ต้องการอ้างอิง]
มีข้อสงสัยว่าบทความนี้อาจละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ระบุไม่ได้ชัดเจนเพราะขาดแหล่งที่มา หรืออ้างถึงสิ่งพิมพ์ที่ยังตรวจสอบไม่ได้ หากแสดงได้ว่าบทความนี้ละเมิดลิขสิทธิ์ ให้แทนป้ายนี้ด้วย {{ละเมิดลิขสิทธิ์}} หากคุณมั่นใจว่าบทความนี้ไม่ได้ละเมิดลิขสิทธิ์ ให้แสดงหลักฐานในหน้าอภิปราย โปรดอย่านำป้ายนี้ออกก่อนมีข้อสรุป |
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ข้อมูลเบื้องต้น ประชากรทั้งหมด, ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ ...
ชาวไทโคราชที่วัดพระนารายณ์มหาราชวรวิหาร จังหวัดนครราชสีมา | |
ประชากรทั้งหมด | |
---|---|
10,000 คน (ประมาณ พ.ศ. 2542)[1] 600,000 (ประมาณ พ.ศ. 2548)[2] | |
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
จังหวัดนครราชสีมา ประเทศไทย | |
ภาษา | |
สำเนียงโคราช และอื่น ๆ | |
ศาสนา | |
ศาสนาพุทธนิกายเถรวาท |
ปิด
ซึ่งชาวไทเบิ้งมีขนบธรรมเนียมประเพณี และวัฒนธรรมคล้ายไทภาคกลาง แต่มีภาษา ความเชื่อ เพลงพื้นบ้าน การละเล่น การทอผ้า ที่เป็นเอกลักษณ์ของกลุ่มชนอยู่