Edwige Fenech
İtalyan oyuncu / From Wikipedia, the free encyclopedia
Edwige Fenech (24 Aralık 1948) İtalyan sinema oyuncusu ve yapımcısıdır. 1970'li yıllarda oynadığı seks komedisi filmleriyle ünlenmiştir.
Edwige Fenech | |
---|---|
Doğum | 24 Aralık 1948 (75 yaşında) Bône, French Algeria (şimdi Annaba, Cezayir) |
Meslek | Oyuncu, yapımcı |
Etkin yıllar | 1968–bugüne |
Evlilik | Luciano Martino (e. 1971; b. 1979) |
Çocuk(lar) | 1 |
Fenech 24 Aralık 1948'de, Maltalı bir baba ve aslen daha sonra fahri vatandaşı olduğu Sicilya’nın Ragusa ilinin Acate kasabasından İtalyan bir annenin çocuğu olarak Cezayir'in Annâbe (o zamanki adı Bône idi) şehrinde doğdu.[1][2]
Anne ve babasının boşanmasının ardından annesiyle birlikte annesiyle birlikte Fransa'nın Nice kentine taşındı ve burada liseye gitti, dans ve tıp okudu. Orada sokakta yürürken fark edildi ve Norbert Carbonnaux tarafından çekilen Toutes folles de lui' filminde küçük bir rol için işe alındı.[3]
1967'nin Cannes Film Festivali‘inde mayısda yapılan[4] Lady France güzellik yarışmasına katılıp kazanarak Lady Europe yarışmasına ülkesinin temsilcisi olarak katılma hakkını elde etti. Yarışma ağustosda yapıldı ve Fenech, yarışmayı kazanan Dolores Agusta ve ikinci İspanyol Rocío Jurado’nun[5] ardından üçüncü oldu.
Kazanamasa da 1967'de Roma’ya gelerek, Guido Malatesta'nın yönettiği ilk filmi “Samoa, Ormanın Kraliçesi” filminde baş karakter rolünde oynadı. Bu filmi İtalya'da çekmesini öneren yetenek avcısı biri tarafından fark edilmişti. Daha sonra annesiyle birlikte İtalya'ya taşındı.[3] Bu filmden sonra, yine Guido Malatesta tarafından yönetilen “Il figlio di Aquila Nera” filminden sonra bir süre Almanya'da çalıştı; daha sonra Franco Franchi ve Ciccio Ingrassia, ile “Don Franco e don Ciccio nell'anno della contestazione” ve “Satiricosissimo” (filmde imparatoriçe Poppea rolündeydi) adlı iki film çekmek için İtalya'ya döndü.
Altmışlı yılların sonu ile yetmişli yılların başı arasında, o yıllarda moda olan sarı türündeki filmlerde rol aldı. Özellikle yönetmen Sergio Martino ile, onu erotik sarının ikonu haline getiren "Bayan Wardh'ın Garip Yardımcısı" gibi başlıklarla kalıcı bir ortaklık başladı.
1971'de film yapımcısı Luciano Martino ile evlendi. 1971'de tek oğlu Edwin dünyaya geldi. Edwin Ferrari'nin CEO'luğunu yaptı.
1972'de Mariano Laurenti'nin "decamerotic" "Ubalda'nın o büyük parçası çırılçıplak ve tamamen ateşli" adlı filmin kahramanı olduğunda, çöp sinemanın kült filmi “Giovannona Coscialunga disonorata con onore” (Türkçe: Giovannona Coscialunga onurla lekelendi) adlı film yapıldı.
Giovannona Long-Thigh bilinen ilk filmlerindendir.
O zamandan itibaren yaklaşık on yıl okul, askeriye, hastane, polis konulu tüm İtalyan seks komedilerinin öğretmen, polis ve asker gibi mesleklerini canlandıran kahramanı oldu.
1976’ dan Sergio Martino tarafından Tomas Milian ile birlikte “Çarşafın gölgesinde 40 derece” ve Mario Carotenuto ve Alvaro Vitali ile kışkırtıcı polisi oynadığı 1981 yapımı serinin son filmi “Kadın polis kariyer yapar” filmine kadar yapılan filmler Edwige Fenech'in başrol oynadığı ikinci türün ilk filmleridir.
1976'da Lucio Fulci'nin yönettiği “La pretora” filminde rol aldı.
Seksi komedilere ek olarak, 70'lerde aktris gerilim ve korku türünde örneğin 1972'de “Karanlığın tüm renkleri”, 1975'te “Katil için Çıplak” gibi pek çok filmde rol aldı.
1970'lerde Fenech, şimdiye kadar bahsedilenlerden farklı türlere ait filmlerde de yer aldı: Bunun örnekleri, Umberto Lenzi'nin ‘Büyük saldırı” adlı savaş filmi ve “Doktor Jekyll ve nazik bayan” fantastik filmidir.
Onu gerçek bir seksi ikon olarak gören erkek izleyiciler arasındaki başarısı, yönetmenlerin her filmde göstermekten çekinmediği, şımarık bir vücuda ve baştan çıkarıcı ve kışkırtıcı güce sahip olmasından kaynaklanır. Playboy dergisinin İtalyanca baskısı için birkaç kez çıplak poz verdi.
Film sezonundan sonra 1980'lerde ilk özel yayıncıların doğuşuyla, 1983'te Italia 1'deki "Ric and Gian folies" programına, 1984’de Franco Franchi ve Ciccio Ingrassia ile birlikte “Bene, bravi, bis” 'e, Italia 1'de yayınlanan “Telegatti 1984” ‘e ve 1985’te “Risatissima” ’nın yayınlarına, Canale 5'te Cumartesi gecesi varyete yayınına ve ayrıca Lino Banfi ve Paolo Villaggio ile birlikte “Telegatto” kazananını yayınlayan proğrama katıldı.
Barbara Bouchet ile birlikte sohbet şovları yaptı.
1985 yılında Giuseppe Patroni Griffi'nin yazdığı “D'amore si muore” adlı drama ile Massimo Wertmüller, Fabrizio Bentivoglio, Monica Scattini ile tiyatroya adım attı.[6]
Daha sonra Rai 1 “Sotto le stelle” (Yıldızların altında) (1986), “Immagina” TV programı (1987-88), “Carnevale” TV programı (1988), “Palcoscenico Italia” (1988), “Sulla cresta dell' onda” (Dalganın tepesinde) (1989), “Un tesoro di capodanno” (Yeni Bir Yılın hazinesi) (31 Aralık 1990'da birleşik Rai ağlarında yayınlandı) yönetmenliğe devam etti ancak TV'deki onayı Gianni Boncompagni yönetimindeki “Domenica in” 'in 1989-90 yayını ile geldi.
Doksanlardan itibaren, şirketi Immagine e cinema aracılığıyla televizyon ve film prodüksiyonu ile tam zamanlı olarak ilgilenmeye başladı. Üretilen ilk eser 1992'de Il coraggio di Anna (Anna'nın cesareti) adlı televizyon mini dizisidir.
2004'te Al Paçino ile Venedik Tüccarı filminin prodüktörlüğünü yaptı.
2007'de yönetmenin Amerikalı Quentin Tarantino ile temasa geçtiği kamera önüne Hostel filminin devamı yine Eli Roth tarafından yönetilen Hostel: Bölüm IIfilminde rol aldı. hayranları:[7][8] Bastardi senza gloria ’da (Soysuzlar Çetesi Mike Myers tarafından canlandırılan karakterin adı, oyuncuya saygı nedeniyle "Ed Fenech" yazıldı. Tarantino “ Soysuzlar Çetesi” filminde Ed Fenech karakterini onun onuruna verdi ve kendisini filmin galasına davet etti.
2012'de aynı zamanda yapımcısı olduğu La figlia del capitano (Kaptan'ın kızı) adlı mini dizide Rus II. Catherine bölümünde rol aldı.
2015'ten 2018'e kadar Rai 1 tarafından yayınlanan ve Claudio Santamaria ve Claudia Pandolfi ile birlikte gerçekleştirilen televizyon dizisi È arrivata la felicità (Mutluluk geldi) kurgusunda rol aldı ki aynı zamanda yapımcıydı.