Fransa-İspanya Savaşı (1635-59)
Fransa ve İspanya arasında yaşanmış 24 yıllık savaş / From Wikipedia, the free encyclopedia
Fransa-İspanya Savaşı (1635-1659), savaş boyunca değişen müttefiklerin de katılımıyla Fransa ve İspanya arasında yapıldı. Mayıs 1635’te başlayan ve 1648’de Vestfalya Barışı ile savaşın sona eren ilk aşaması, Otuz Yıl Savaşı’nın bir parçası olarak kabul edilir. İkinci aşama ise Fransa ve İspanya’nın Pireneler Antlaşması’nda barış yaptıkları 1659’a kadar devam etti.
Fransa-İspanya Savaşı | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Otuz Yıl Savaşı | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Birinci Aşama: 1635-1648 Fransa Birleşik Hollanda Cumhuriyeti Savoy Dükalığı Modena ve Reggio Dükalığı (1647–1649) Parma ve Piacenza Dükalığı (1635–1637) İkinci Aşama: 1648-1659 Fransa Savoy Dükalığı Modena ve Reggio Dükalığı (1655–1659) İngiltere Topluluğu (1657–1659) Müttefik Portekiz Krallığı (1640-1659) [lower-alpha 1] |
Birinci Aşama: 1635-1648 İspanyol İmparatorluğu Kutsal Roma İmparatorluğu Modena ve Reggio Dükalığı (1636–1646) İkinci Aşama: 1648-1659 İspanyol İmparatorluğu | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Henri de La Tour d'Auvergne Louis de Bourbon (1652'ye kadar) Jean de Gassion Choiseul Charles de La Porte Henri de La Ferté-Senneterre Dosya:File:Statenvlag.svg Frederick Henry Saxe-Weimarlı Bernard |
Kardinal Prens Ferdinand Francisco de Melo Leopold Wilhelm Juan José Luis de Benavides Carrillo Vélez Louis de Bourbon (1652'den sonra) | ||||||
Güçler | |||||||
y. 100,000 (1640lar)[lower-alpha 2] y. 120,000 (1653)[1] y. 110,000–125,000 (1653–1659)[3] | y. 110,000 (1640)[lower-alpha 3] | ||||||
Kayıplar | |||||||
200,000–300,000 ölü ya da yaralı[5][lower-alpha 4] | 288,000+ ölü ve kayıp [6] [lower-alpha 5] |
Savaşın başlıca çatışma alanları Kuzey İtalya, İspanyol Hollandası ve Almanya’da Renanya topraklarında geçiyordu. Buna ek olarak Fransa, Portekiz’deki (1640-1668), Katalonya’daki (1640-1653) ve Napoli’deki (1647) İspanyol yönetimine karşı isyanları destekledi. İspanya ise 1647’den 1653’e kadar Fransa’da Fronde olarak bilinen iç savaşta ise İspanya isyancıları destekledi. Her iki taraf da 1639-1642 Piyemonte İç Savaşı’nda karşıt tarafları destekledi.
Fransa, İspanya ve Kutsal Roma İmparatorluğu’na savaş ilan ettiği Mayıs 1635’e kadar Otuz Yıl Savaşı’na doğrudan katılmaktan kaçındı ve sonrasında savaşa Hollanda Cumhuriyeti ve İsveç’in müttefiki olarak girdi. 1648’de Vestfalya’dan sonra İspanya ve Fransa arasındaki savaş devam etti ve iki taraf da kesin bir zafer elde edemedi. Flandre ve Pireneler’in kuzeydoğusunda Fransızların küçük kazanımlarına rağmen her iki taraf da 1658’de finansal olarak tükendi ve Kasım 1659’da barış yaptılar.
Fransa’nın toprak kazanımları savaşın boyutuna göre oldukça küçüktü ancak kuzey ve güneydeki sınırlarını önemli ölçüde güçlendirdi. Fransa kralı XIV. Louis, İspanya kralı IV. Felipe’nin en büyük kızı olan Maria Therasa ile evlendi. İspanya 19. yüzyılın başlarına kadar sahip olduğu geniş küresel imparatorluğu elinde tutsa da Pireneler Antlaşması geleneksel olarak egemen Avrupa devleti statüsünün sonunun ve 17. yüzyılda Fransa’nın yükselişinin başlangıcı olarak görülüyor.[8][9]