Gericilik
önceki siyasi yönleri veya devletleri şimdikilere tercih eden bir siyasi görüş / From Wikipedia, the free encyclopedia
Siyaset biliminde gericilik veya irtica, çağdaş toplumda bulunmayan, olumlu özelliklere sahip olduğuna inandığı statüko öncesine (toplumun önceki siyasi durumuna) dönüşü destekleyen siyasi görüşlere sahip siyasi görüştür. Tanımlayıcı bir terim olarak gerici, siyasi yelpazenin ideolojik kavramlarından türemiştir. Bir sıfat olarak gerici kelimesi, statükoyu eski haline getirmeyi amaçlayan bakış açılarını ve politikaları tanımlar.[1]
Bir ideoloji olarak gericilik, sağ siyasette bir gelenektir;[1] gericiler, toplumun sosyal dönüşümüne yönelik politikalara karşı çıkarken, muhafazakârlar ise mevcut sosyo-ekonomik yapı ve düzeni korumaya çalışırlar.[2] Popüler kullanımda gerici, sosyal, siyasi ve ekonomik değişime karşı çıkan bir kişinin geleneksel muhafazakâr siyasi perspektifini ifade eder.[3][4]
Gerici ideolojiler, geçmiş koşulların yeniden tesis edilmesine hizmet eden siyasi aşırılık anlamında radikal olabilirler. Bazı yazarlar için gerici terimi olumsuz çağrışımlar taşımaktadır. Peter King'in gözlemine göre bu terim "bir onur nişanı olmaktan ziyade bir eziyet olarak kullanılan" bir etikettir."[5] Buna rağmen, "siyasi gerici" tanımlaması Avusturyalı monarşist Erik von Kuehnelt-Leddihn,[6] İskoç gazeteci Gerald Warner,[7] Kolombiyalı siyasi teolog Nicolás Gómez Dávila ve Amerikalı tarihçi John Lukacs gibi yazarlar tarafından benimsenmiştir.[8]