Konstanz Konsili
From Wikipedia, the free encyclopedia
Konstanz Konsili (Latince: Concilium Constantiense;[1] Almanca: Konzil von Konstanz) 1414'ten 1418'e kadar günümüz Almanya'sındaki Konstanz Piskoposluğu'nda (Constance) toplanan Katolik Kilisesi'nin Ekümenik konsilidir. Konsil, geri kalan papa iddiacılarını görevden alarak veya istifalarını kabul ederek ve Papa V. Martinus'u seçerek Batı Bölünmesi'ni sona erdirmiştir. Bu, İtalya dışında gerçekleşen son papalık seçimidir.
Konsil ayrıca Jan Hus'u kafir olarak kınamış ve sivil otorite tarafından infazını kolaylaştırmış ve Töton Şövalyeleri, Litvanya Büyük Dükalığı ile Polonya Krallığı arasındaki bir anlaşmazlığa yanıt olarak ulusal egemenlik, paganların hakları ve adil savaş konularında karar vermiştir.
Konsil aynı zamanda dini uzlaşmacılık ve papalığın üstünlüğü konusundaki tartışmalardaki rolü nedeniyle de önemlidir. Konstanz, Katolik Kilisesi'nin anayasasına ilişkin özellikle iki önemli kararname yayınlamıştır: Ekümenik konsillerin en azından belirli durumlarda papalara üstünlüğünü ileri süren Haec sancta (1415) ve konsillerin her nn yılda otomatik olarak toplanmasını öngören Frequens (1417). Bu kararnamelerin statüsü konsilden sonraki yüzyıllarda tartışmalı hale gelmiş ve Frequens hiçbir zaman uygulamaya konulmamıştır. Her ne kadar Haec sancta, en azından 19. yüzyıla kadar kilisenin büyük bir kısmı tarafından bağlayıcı olarak kabul edilmeye devam etse de, günümüz Katolik ilahiyatçıları genellikle bu kararları ya geçersiz olarak ya da daha geniş imalar olmaksızın belirli bir duruma verilen pratik yanıtlar olarak görmektedirler.