Kürt dilleri
Hint-İran dillerinin Kuzeybatı İran koluna giren dil / From Wikipedia, the free encyclopedia
Kürt dilleri veya Kürtçe (Kürtçe: Kurdî, کوردی), Hint-Avrupa dil ailesine bağlı Hint-İran dillerinin Kuzeybatı İran koluna giren[7] ve Türkiye'nin doğu ve güneydoğusu, Suriye'nin kuzeyi, Irak'ın kuzeyi ve kuzeydoğusu ile İran'ın batısında yaşayan Kürtler tarafından konuşulan bir dil koludur.[8] Kürtçe Irak'ta, Irak'a bağlı Kürdistan Bölgesel Yönetimi'nde ve de facto özerk olan Kuzey ve Doğu Suriye Özerk Yönetimi'nde[lower-alpha 1] resmî dil statüsüne sahiptir. Kürt dillerinin yukarıda belirtilenler haricinde Ermenistan, Gürcistan, Türkmenistan, Lübnan, Afganistan, Rusya gibi ülkelerde az sayıda konuşanı bulunmaktadır.[10]
Kürt dilleri | |
---|---|
Kurdî, كوردی, Kurdí[1] | |
Ana dili olanlar | Türkiye, Irak, İran, Suriye, Ermenistan, Azerbaycan |
Bölge | Kürdistan, Anadolu, Horasan |
Konuşan sayısı | Yaklaşık 30 milyon (2007)[2] |
Dil ailesi | Hint-Avrupa dil ailesi
|
Önceki formlar | Proto Kürtçe
|
Yazı sistemi | Latin, Arap, Fars, Kiril |
Resmî durumu | |
Resmî dil | Irak[3]
Kürdistan Bölgesel Yönetimi[4] Rojava Özerk Yönetimi[5] |
Tanınmış azınlık dili | Ermenistan[6] |
Dil kodları | |
ISO 639-1 | ku |
ISO 639-2 | kur |
ISO 639-3 | kur |
Kürt dillerinin İran dilleri içindeki dağılımı | |
Kürt dilleri Kurmançça (Kuzey Kürtçesi), Soranice (Orta Kürtçe) ve Kelhurice'dir (Güney Kürtçesi), ancak Türkiye'de Kürtçe ile kastedilen büyük oranda bu dil grubunun ülkede en çok konuşulan kolu olan Kurmanççadır. Lekçe de birçok dil bilimci tarafından Kürt dilleri arasında kabul edilir.[11]