Telefon numaralandırma planı
telefon numaraları için planlama / From Wikipedia, the free encyclopedia
Telefon numaralandırma planı, telekomünikasyonda abone telefonlarına veya diğer telefon uç noktalarına telefon numaraları atamak için kullanılan bir numaralandırma şemasıdır.[1] Telefon numaraları, bir telefon şebekesindeki katılımcıların alan kodu yönlendirme sistemi ile erişilebilen adresleridir. Telefon numaralandırma planları, kamu telefon şebekesinin (PSTN) idari bölgelerinin her birinde tanımlanmaktadır ve ayrıca özel telefon ağlarında da bulunmaktadır. Halka açık numara sistemleri için, coğrafî konum her bir telefon abonesine atanan numara katarında rol oynamaktadır.
Birçok numaralandırma planı, hizmet alanlarını, bir telefon abonesine ulaşmak için arama sırasının en önemli bölümünü oluşturan bir numara dizisi olan, bölge kodu veya şehir kodu olarak adlandırılan önekle belirlenen coğrafî bölgelere ayırmaktadır.
Numaralandırma planları, genellikle bireysel telefon ağlarının tarihsel gelişimi ve yerel gereksinimlerden kaynaklanan çeşitli tasarım stratejilerini izleyebilmektedir. Kuzey Amerika'da da olduğu gibi[2] sabit uzunluklu bölge kodları ve yerel numaralar içeren kapalı numaralandırma planları arasında geniş bir ayrım yapılırken, açık numaralandırma planları ise değişken bölge kodu ile yerel numara uzunluğu veya bir abone hattına atanan telefon numarasının her ikisini birden içerebilmektedir.
Uluslararası Telekomünikasyon Birliği (ITU), üye devletin veya bölgesel yönetimlerin ağlarının intizamlı bir şekilde birlikte işlerliği için E.164 olarak adlandırılan kapsamlı bir numaralandırma planı oluşturmuştur. Söz konusu plan açık bir numaralandırma planıdır, ancak telefon numaraları maksimum 15 basamak uzunluğundadır. Standart, her bir devlet veya bölgeye uluslararası varış yönlendirmesi için her bir ulusal numaralandırma planı telefon numarasının önüne bir arama kodu (ülke kodu) tanımlar.
Bir işletme veya kuruluş kampüsünde özel olarak işletilen telefon ağlarında özel numaralandırma planları bulunur. Bu tür sistemler, PSTN'ye merkezî erişim noktası sağlayan ve aynı zamanda telefon uzatmaları arasındaki iç aramaları kontrol eden özel telefon santrali (PBX) tarafından desteklenebilmektedir.
Abone istasyonlarına atanan telefon numaralarını belirleyen numaralandırma planlarının aksine, çevirme planları müşteri arama prosedürlerini, yani bir hedefe ulaşmak için çevrilecek basamakların veya simgelerin sırasını belirler. Numaralandırma planı bu yolla kullanılmaktadır. Kapalı numaralandırma planlarında bile, bir numaranın tüm rakamlarını çevirmek her zaman gerekli değildir. Örneğin, hedef çağrı istasyonu ile aynı alanda olduğunda bölge kodu sıklıkla atlanabilmektedir.