Vatikan Gizli Arşivleri
Vatikan'da bulunan Kutsal Makam tarafından ilan edilen ve yayımlanan bütün eylemlerin bulundurulduğu merkezi depodur / From Wikipedia, the free encyclopedia
Vatikan Gizli Arşivleri (Latince: Archivum Secretum Apostolicum Vaticanum), Vatikan'da bulunan Kutsal Makam tarafından ilan edilen ve yayımlanan bütün eylemlerin bulundurulduğu merkezi depodur. İlkesel olarak görevde bulunan Papa'nın yerine gelecek Papa, Papalık kardinaller meclisi tarafından seçilinceye veya görevdeki Papa ölene ya da istifa edene kadar arşivin sahibidir. Vatikan Gizli Arşivlerinde devlet belgeleri, yazışmalar, papalığın ve kilisenin yayımladığı kitaplar[1] ile yüzyıllar boyunca birikmiş pek çok diğer belge bulunur. Gizli Arşiv'e 17'nci yüzyılda Papa Paul V'in talimatları doğrultusunda akademisyenler için çok sınırlı erişim izni bulunuyordu. Yabancılar için erişim izni ise hiç bulunmuyordu. Ancak 1881 yılında Vatikan Kütüphanesi açıldığında XIII. Leo arşivi araştırmacılara açtı. Günümüzde her yıl kimi zaman binden fazla araştırmacı arşivleri incelemektedir.[2]
Vatikan Gizli Arşivleri, başlığındaki "Gizli" kelimesi günümüzde kullanımı ile gizliliği ifade etmemektedir. Gizli kelimesinin buradaki anlamı, arşivin Kutsal Makam'ın kişisel mülkiyeti olduğu ve ona yardımcı konumda olan Roma Curia'ya ait olan "Özel" anlamına geldiğini ifade eder. Aynı zamanda buradaki gizli kelimesi "gizli görevliler", "gizli taşıyıcı" ve "gizli hakkâk" anlamları taşıyabilecek çok onurlu bir görevin yansıması olarak kullanılmıştır.[3]
Vatikan Gizli Arşivleri raflarının 52 mil (84 km) belge içerdiği tahmin edilmiştir[4] ve 35.000 seçmeli kataloğa sahiptir. İndeksleri yalnızca bulunduğu odalarda kullanılabilir ve bir bütün halinde veya kısmen yayınlanması yasaktır.[5] Arşivlerin korunması amacıyla kendi fotoğraf stüdyosu bulunmaktadır. Kendi internet sitesine göre arşivdeki en eski belgenin tarihi sekizinci yüzyılın sonuna kadar uzanır. Yer değiştirme ve siyasal ayaklanmalar, yaklaşık olarak III. Innocentius'ten önceki 13'ncü yüzyıl arşiv malzemesinin yok olmasına neden olmasına rağmen[6] 1198 yılından itibaren bulunabilen, geniş kapsamlı arşivlere sahiptir. O tarihlerdeki arşiv belgeleri arasında İngiltere kralı VIII. Henry'nin evlilik iptal talebi[7] ve Michelangelo'dan gelen mektuplar bulunmaktadır.