Louise-Victorine Ackermann

Louise-Victorine Ackermann [née Choquet] (gebore op 30 November 1813, Parys, Frankryk, sterf op 2 Augustus 1890, Nice) was ‘n Franse digteres wat bekend is vir werke wat deur ‘n sterk onderstroom van pessimisme gekarakteriseer word. Sy is deur haar vader in die filosofie van die Encyclopédistes opgevoed en het in 1838 na Berlyn gereis ten einde Duits te studeer en is in 1843 daar getroud met Paul Ackermann, ‘n Elsasiese filoloog. Twee jaar later is haar man oorlede, waarop sy saam met haar suster in Nice gaan woon het. Daar het sy Contes en vers (1855; “Stories in Vers”) en Contes et poésies (1862; “Stories en Poësie”) geskryf. Haar werklike reputasie rus egter op die Poésies, premières poésies, poésies philosophiques (1874; “Poësie, Eerste Poësie, Filosofiese Poësie”), te wete ‘n volume sombere en kragtige poësie, wat haar weersin in menslike lyding uitdruk.^[1]

Louise-Victorine Ackermann

Gepubliseerde werke

Louise Ackermann se gepubliseerde werke soos aangehaal deur An Encyclopedia of Continental Women Writers.^[2]:2

• Contes et Poésues, 1862.
• Le Deluge, 1876.
• Pensées d'une Solitaire, Precédées d'une Autobiographie, 1882.
• Oeuvres, 1885.
• Ma Vie, 1885.
• Premiére Poésies, 1885.
• Poésies Philosophiques, 1885.
• Contes, 1955.
• Poésies Philosophiques, 1971.

Verwysings

1. "Ackermann, Louise-Victorine." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2012.
2. Wilson, Katharina M. (1991). An Encyclopedia of Continental Women Writers. New York and London: Garland Publishing, Inc.