Aquitanium

Die Aquitanium is die eerste chronostratigrafiese etage sowel as geologiese tydsnede van onderskeidelik die sisteem en periode Neogeen (serie/epog Mioseen). Dit verwys dus na ’n tydperk sowel as die gesteentes wat in dié tydperk gevorm het.

Periode/ sisteem	Epog/ serie	Tydsnede/ etage	M. jaar gelede
Kwartêr	Pleistoseen	Gelasium	jonger
Neogeen	Plioseen	Piasensium	2,588–3,600
		Zancleum	3,600–5,332
	Mioseen	Messinium	5,332–7,246
		Tortonium	7,246–11,608
		Serravallium	11,608–13,65
		Langhium	13,65–15,97
		Burdigalium	15,97–20,43
		Aquitanium	20,43–23,03
Paleogeen	Oligoseen	Chattium	ouer
Die verdeling van die Neogeen (IKS).

Die tydperk was van sowat 23,03 tot 20,43 miljoen jaar gelede.^[1] Dit is voorafgegaan deur die Chattium en gevolg deur die Burdigalium.

Naam en definisie

Die Aquitanium is in 1853 deur die Switserse paleontoloog Karl Mayer-Eymar genoem na Akwitanië, ’n gebied in Suidwes-Frankryk. Die globale stratotipepunt van die etage lê in die Lemme-Carrosio-profiel by Carrosio, noord van Genua, Italië.^[2]

Die basis van die etage word gedefinieer deur die begin van die magnetiese chronosone C6Cn.2, die eerste voorkoms van die Foraminifera Paragloborotalia kugleri en die laaste voorkoms van die nannoplankton Reticulofenestra bisecta; die bokant word gedefinieer deur die eerste voorkoms van die Foraminifera Globigerinoides altiaperturus en die einde van die magnetiese chronosone C6An.