Etbaäl I

Etbaäl I (1 Konings 16:31; Grieks: Εἰθώβαλος, Eithobalos) was koning van Tirus wat 'n nuwe dinastie gestig het. Tydens sy bewind het Tirus sy mag op die vasteland uitgebrei en die hele Fenisië verower tot by Beiroet, insluitende Sidon en selfs 'n deel van die eiland Siprus. Terselfdertyd het Tirus nuwe oorsese kolonies gestig.

Etbaäl I
Koning van Tirus
Voorganger	Phelles (8 maande, 879 v.C.)
Opvolger	Baäleser II 846-841 v.C.
Erfgenaam	Baäleser II
Kinders	Isebel, Baäleser II
Koningshuis	Stigter van die Huis van Etbaäl
Gebore	915 v.C.
Gesterf	847 of 846 v.C.
Vader	Ahiram?

Lewe

Die primêre inligting oor Etbaäl kom van Josephus se aanhaling uit die Fenisiese skrywer Menander van Efese se Teen Apion i.18. Hier word genoem dat die vorige koning, Phelles, “vermoor is deur Etbaäl, die priester van Astarte, wat 32 jaar lank regeer en 68 jaar oud geword het". Hy is opgevolg deur sy seun, Baäleser II.

Die datums wat hier aangegee word, is volgens die werk van F.M. Cross^[1] en ander geleerdes,^[2][3] wat 825 v.C. noem as die jaar waarin Dido van haar broer, Pigmalion, gevlug het. Sy het die stad Kartago in 814 v.C. gestig.

Etbaäl het noue diplomatieke bande met koning Agab van Israel gehad. In 1 Konings 16:31 word vertel sy dogter, Isebel, het met Agab (874-853 v.C.) getrou,^[4] en die Fenisiese invloed in Samaria en die ander Israelitiese stede was groot. In 1 Konings word Etbaäl die koning van die Sidoniërs genoem. In dié tyd was Tirus en Sidon verenig in een koninkryk.

Menander se opmerking dat Etbaäl 'n priester van Astarte was voordat hy koning geword het, verduidelik hoekom sy dogter, Isebel, so ywerig was in die bevordering van die Fenisiese gode, wat gelei het tot die botsing tussen Elia en Isebel se magte waarvan in 1 Konings 18 en 19 vertel word.^[5] Menander se ander opermeking dat haar pa 'n moordenaar was, werp dalk lig op die manier waarop Isebel die probleem met Nabot se wingerd opgelos het in 1 Konings 21.