Freeman Dyson

Freeman John Dyson FRS (15 Desember 1923 – 28 Februarie 2020)^[1] was 'n Brits-Amerikaanse teoretiese fisikus en wiskundige bekend vir sy werke in kwantumveldteorie, astrofisika, ewekansige matrikse, wiskundige formulering van kwantummeganika, gekondenseerde materie-fisika, kernfisika en ingenieurswese.^[2] Hy was professor emeritus in die Instituut vir Gevorderde Studie in Princeton en 'n lid van die raad van borge van die Bulletin of the Atomic Scientists.^[3]

Freeman Dyson
Freeman Dyson in 2005.
Gebore	(1923-12-05)5 Desember 1923 Crowthore, Berkshire Verenigde Koninkryk
Oorlede	28 Februarie 2020 (op 96) Plainsboro Township, New Jersey, VSA
Burgerskap	Verenigde Koninkryk VSA
Alma mater	Trinity College, Chambridge Cornell-universiteit
Bekend vir	Astrofisika kwantumveldteorie gekondenseerde materie-fisika kernfisika Dyson se transformasie Dyson-sfeer Dyson-boom

Dyson het verskeie konsepte ontwikkel wat sy naam dra, soos Dyson se transformasie, 'n fundamentele tegniek in additiewe getalteorie,^[4] wat hy ontwikkel het as deel van sy bewys van Mann se stelling;^[5] die Dyson-boom, 'n hipotetiese geneties gemanipuleerde plant wat in 'n komeet kan groei; die Dyson-reeks, 'n perturbatiewe reeks waar elke term deur Feynman-diagramme voorgestel word; die Dyson-sfeer, 'n gedagte-eksperiment wat poog om te verduidelik hoe 'n ruimtevaardende beskawing aan sy energiebehoeftes sou voldoen met 'n hipotetiese megastruktuur wat 'n ster volledig omsluit en 'n groot persentasie van sy kraglewering vasvang; en Dyson se ewige intelligensie, 'n manier waarop 'n onsterflike samelewing van intelligente wesens in 'n oop heelal die vooruitsig van die hittedood van die heelal kon ontsnap deur subjektiewe tyd tot oneindig te verleng terwyl slegs 'n eindige hoeveelheid energie verbruik word.

Dyson het nie saamgestem met die wetenskaplike konsensus oor klimaatsverandering nie. Hy het geglo dat sommige van die gevolge van verhoogde CO₂-vlakke gunstig is en nie deur klimaatwetenskaplikes in ag geneem word nie, soos verhoogde landbou-opbrengs, en verder dat die positiewe voordele van CO₂ waarskynlik swaarder weeg as die negatiewe gevolge.^[6][7][8] Hy was skepties oor die simulasiemodelle wat gebruik word om klimaatsverandering te voorspel, en het aangevoer dat politieke pogings om die oorsake van klimaatsverandering te verminder, aflei van ander globale probleme wat prioriteit moet geniet.