Messier 110

Messier 110 of M110 (ook bekend as NGC 205) is ’n elliptiese dwergsterrestelsel, en ’n satelliet-stelsel van die Andromeda-sterrestelsel.^[1] Dit bevat ’n bietjie stof en tekens van stervorming, wat ongewoon is in ’n elliptiese dwergsterrestelsel.^[1]

Messier 110
Soort stelsel	Elliptiese dwergsterrestelsel
Sterrebeeld	Andromeda
Tipe	E5 pec
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming	00h 40m 22,1s
Deklinasie	+41º 41' 07"
Skynmagnitude	8,92
Besonderhede
Afstand (ligjaar)	2,69 miljoen
Skynbare grootte	21,9 × 11 boogminute
Rooiverskuiwing	-0,000804 ± 0,000010
Ander name	M110, NGC 205, PGC 002429, MCG +07-02-014, IRAS 00376+4124, LEDA 2429
Portaal    Sterrekunde

Anders as Andromeda se ander satellietstelsel, Messier 32, toon NGC 205 nie tekens van ’n supermassiewe swartkolk in sy kern nie.^[2] In 1999 het Johnson en Modjaz ’n nova in M110 ontdek.^[3]

Geskiedenis

Hoewel Charles Messier die sterrestelsel nooit in sy katalogus van komeetagtige voorwerpe opgeneem het nie, het hy dit saam met Messier 32 op ’n tekening van die Andromeda-sterrestelsel aangebring. Volgens ’n nota op die tekening het Messier NGC 205 op 10 Augustus 1773 die eerste keer waargeneem.^[4]

M110 is in 1783 onafhanklik deur Caroline Herschel ontdek en haar broer, William Herschel, het haar ontdekking in 1785 beskryf.^[4] Die voorstel om dit in die Messier-katalogus op te neem, is in 1967 deur Kenneth Glyn Jones gedoen.^[5] Dit is die laaste voorwerp wat in die katalogus opgeneem is.