Pablo Escobar

Pablo Emilio Escobar Gaviria (Spaans: [ˈpaβ̞lo eˈmiljo eskoˈβ̞aɾ ɣ̞aˈβ̞iɾja]; 1 Desember 1949 - 2 Desember 1993) was 'n Colombiaanse dwelmbaron. Op die hoogtepunt van sy loopbaan het sy kartel 'n beraamde 80% van die kokaïen in die Verenigde State gesmokkel, met oor VS$21,9 miljard 'n jaar in persoonlike inkomste.^[1][2] Hy is dikwels "Die Koning van Kokaïen" genoem en was die rykste krimineel in die geskiedenis, met 'n geskatte netto waarde van tussen VS$25 en VS$30 miljard in die vroeë 1990's.^[3][4] Sodoende het hy in sy fleur een van die rykste mense ter wêreld geword.^[5]

Pablo Escobar
Gebore	Pablo Emilio Escobar Gaviria (1949-12-01)1 Desember 1949 Rionegro, Colombia
Sterf	2 Desember 1993 (op 44) Medellín, Colombia
Beroep	Dwelmbaron
Bekend vir	Stigter van die Medellín-kartel, en politikus

Escobar is in Rionegro, Colombia, gebore en het in die nabygeleë Medellín grootgeword. Hy het by kriminele aktiwiteite soos die smokkel van sigarette en vals lottokaartjies, asook by voertuigdiefstal betrokke begin raak. In die 1970's het hy vir verskeie smokkelaars begin werk wat dikwels mense vir 'n losprys ontvoer het. Later het hy begin om kokaïen te versprei. In 1975 het hy van die eerste smokkelroetes in Amerika begin. Sy infiltrasie van die dwelmmark van Amerika het eksponensieel uitgebrei weens die stygende vraag na kokaïen; en deur die 1980's, is beraam dat daar maandeliks 70 tot 80 ton kokaïen van Colombia na Amerika verskeep is. Sy dwelmnetwerk was algemeen as die Medellín-kartel bekend.

Vroeë lewe

Die stad van Medellín, waar Escobar grootgeword het en sy kriminele loopbaan begin het.

Hy was die derde van sewe kinders van die boer Abel de Jesús Dari Escobar Echeverri (1910-2001)^[6] en sy vrou Hemilda de los Dolores Gaviria Berrío (d. 2006),^[7] 'n onderwyseres by 'n laerskool.^[8] Escobar het sy kriminele loopbaan vermoedelik as 'n tiener begin, na bewering deur diefstal van grafstene wat afgeskuur en aan plaaslike smokkelaars herverkoop is. Sy broer, Roberto Escobar, ontken dit egter en beweer instede dat dit grafstene van begraafplaas-eienaars was wie se kliënte hul betalings vir versorging van die grafte opgeskort het, en dat hy 'n familielid met 'n monumente-onderneming het. Escobar se seun, Sebastián Marroquín, beweer dat sy pa se toetrede tot misdaad met die suksesvolle verkoop van vervalste hoërskooldiplomas begin het.^[9]

Kriminele loopbaan

Escobar het saam met Oscar Benel Aguirre by baie kriminele aktiwiteite betrokke geraak, soos klein straatswendelary, die verkoop van sigarette, vals lottokaartjies, en diefstal van motors.^[10] In die vroeë 1970's het Escobar as 'n dief en lyfwag opgetree, en na bewering 100 000 VSA-dollar verdien met die ontvoering van 'n Medellínse sakeman vir 'n losprys. Escobar het vir Alvaro Prieto begin werk, 'n smokkelaar wat sy sake rondom Medellín bedryf het. Escobar is bekend dat hy 'n bankrekening van KOL $100 miljoen (meer as 3 miljoen VSA-dollar) gehad het toe hy nog 26 was.^[11]

Internasionale dwelmroetes

Persoonlike lewe

Familie en verhoudings

In Maart 1976 het die 26-jaar-oue Escobar met Maria Victoria Henao getrou, wat 15 jaar oud was. Die verhouding is deur die Henao-familie ontmoedig, wat Escobar as sosiaal minderwaardig beskou het.^[11] Hulle het twee kinders saam, Juan Pablo (nou Sebastián Marroquín) en Manuela.

Leefstyl

Nadat Escobar ryk geword het, het hy verskeie huise gekoop. Sy luukse huis, Hacienda Nápoles behels 'n beeldhouwerk-park en 'n volledige dieretuin met diere uit verskillende kontinente, insluitend olifante, eksotiese voëls, kameelperde en seekoeie.

La Catedral-gevangenis

Na die sluipmoord op Luis Carlos Galán is die administrasie van César Gaviria teen Escobar en die dwelmkartelle gemobiliseer. Uiteindelik het die regering met Escobar onderhandel en hom oortuig om oor te gee en alle kriminele aktiwiteite te staak in ruil vir 'n verminderde vonnis en voorkeurbehandeling tydens sy gevangenskap. Escobar het in 1991 'n einde aan die reeks vorige gewelddadige dade verklaar wat bedoel was om druk op owerhede en die openbare mening uit te oefen. Voordat hy homself oorgegee het, is die uitlewering van Colombiaanse burgers aan die Verenigde State deur die nuut goedgekeurde Colombiaanse Grondwet van 1991 verbied. Hierdie daad was omstrede, aangesien daar vermoed is dat Escobar en ander dwelmbase lede van die Konstitusionele Vergadering beïnvloed het om die wet aan te neem. Escobar is opgesluit in wat sy luukse privaat tronk, La Catedral, geword het. Dit het 'n voetbalveld, 'n reuse-pophuis, 'n kroeg, 'n jacuzzi en 'n waterval gehad. Verslae van Escobar se voortgesette kriminele aktiwiteite terwyl hy in die tronk was, het in die media begin opduik, wat die regering aangespoor het om op 22 Julie 1992 te probeer om hom na 'n meer konvensionele tronk te verskuif. Escobar se invloed het hom in staat gestel om die plan vooraf te ontdek en suksesvol te ontsnap, en die res van sy lewe die polisie te ontduik.^[12][13]

Sy dood

Lede van die Soek Bloc vier oor Escobar se liggaam op 2 Desember 1993. Sy dood het 'n 16 maande lange soekpoging beëindig, wat honderde van miljoene VSA-dollars gekos het.

Die graf van Pablo Escobar en familie in die Monte Sacro-begraafplaas te Itagüí

16 maande na sy ontsnapping uit La Catedral, het Pablo Escobar in 'n skietery op 2 Desember 1993 gesterf. 'n Colombiaanse elektroniese toesigspan, gelei deur Brigadier Hugo Martínez, het radiotegnologie gebruik om hom op te spoor waar hy in Los Olivos weggekruip het. 'n Skietgeveg met Escobar en sy lyfwag, Álvaro de Jesús Agudelo (alias "El Limon"), het gevolg. Die twee vlugtelinge het probeer ontsnap deur oor dakke van aangrensende huise te loop, maar albei is deur die Colombiaanse Nasionale Polisie geskiet en vermoor. Escobar het 'n skietwond op die been en bolyf opgedoen, en 'n noodlottige skietwond deur die middel van sy oor gehad.

Sommige van Escobar se familie glo dat hy selfmoord gepleeg het. Sy twee broers, Roberto Escobar en Fernando Sanchez Arellano, glo dat hy homself deur die oor geskiet het. In 'n verklaring oor die onderwerp, het hulle gesê dat Pablo selfmoord gepleeg het. Gedurende al die jare het hy elke dag gesê dat as hy regtig vasgekeer was sonder 'n manier uit, hy homself in die oor sou skiet.

In die populêre kultuur

Boeke

Escobar is die onderwerp van verskeie boeke, insluitend die volgende:

• Escobar (2010), deur sy broer Roberto Escobar, vertel hoe hy berug geword en uiteindelik gesterf het.^[14]
• Kings of Cocaine (1989), deur Ou Gugliotta, hervertel die geskiedenis en bedrywighede van die Medellín-kartel, en Escobar se rol daarin.^[15]
• Killing Pablo: The Hunt for the World's Greatest Outlaw (2001), deur Mark Bowden, vertel hoe Escobar vermoor is en sy kartel deur Amerikaanse spesiale magte en intelligensie, die Colombiaanse weermag, en Los Pepes afgetakel is.
• Pablo Escobar: My Father (2016), deur Juan Pablo Escobar, vertaal deur Andrea Rosenberg.
• Pablo Escobar: Beyond Narcos (2016), deur Shaun Attwood, vertel die verhaal van Escobar en die Medellin-kartel in die konteks van die mislukte Oorlog op Dwelms; ISBN 978-1537296302
• American Made: Who Killed Barry Seal? Pablo Escobar or George HW Bush (2016), deur Shaun Attwood, vertel Escobar se storie as 'n verdagte in die moord op die CIA-vlieënier Barry Seal; ISBN 978-1537637198
• Loving Pablo, Hating Escobar (2017) deur Virginia Vallejo, oorspronklik in 2007 deur Penguin Random House in Spaans uitgegee, en later in 16 tale vertaal.

Films

• Pablo Escobar: The King of Coke (2007)
• Escobar (2009)
• Killing Pablo (2011)
• Escobar: Paradise Lost
• Loving Pablo (2017)
• American Made (2017)