Rugbywêreldbeker 1991

Die Rugbywêreldbeker 1991 (Engels: 1991 Rugby World Cup; Frans: Coupe du monde de rugby à XV 1991; Iers-Gaelies: Corn Rugbaí an Domhain 1991; Skots-Gaelies: Cupa Rugbaidh an t-Saoghail 1991; Wallies: Cwpan Rygbi'r Byd 1991) is van 3 Oktober tot 2 November 1991 in Engeland (nominale gasheer), Frankryk, Ierland, Skotland en Wallis, die destydse Vyfnasies, beslis. Dit was die tweede rugbywêreldbekertoernooi van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wat deur die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) aangebied word en die eerste in die Noordelike Halfrond. Agt jaar later het dieselfde vyf lande ook die Rugbywêreldbeker 1999 saam gehuisves.

Die Webb Ellis-beker waarom meegeding is

Rugbywêreldbeker 1991
Toernooibesonderhede
Gasheer	Engeland (nominaal)  Frankryk  Ierland  Skotland  Wallis
Datums	3 Oktober – 2 November
Aantal nasies	16 (33 kwalifiseer)
Finale posisies
Kampioen	Australië
Naaswenner	Engeland
Derde plek	Nieu-Seeland
Toernooistatistiek
Wedstryde	32
Bywoning	1 007 760 (gem. 31 493 per wedstryd)
Drieë	148 (gemiddeld 4.63 per wedstryd)
Meeste punte	Ralph Keyes (68)[1]
Meeste drieë	Jean-Baptiste Lafond David Campese (6 drieë elk)[2]
← 1987	1995 →

Die toernooi se formaat van 1987 het onveranderd gebly en 16 nasionale rugbyspanne het aan die Rugbywêreldbeker 1991 deelgeneem: die agt regstreekse kwalifiseerders van die 1987-toernooi (Australië, Engeland, Fidji, Frankryk, Ierland, Nieu-Seeland, Skotland en Wallis), saam met die agt beste spanne van die kwalifisering (Argentinië, Italië, Japan, Kanada, Roemenië, Wes-Samoa, die Verenigde State en Zimbabwe). Tydens die Rugbywêreldbeker 1991 is 32 wedstryde gespeel, waaronder 24 tydens die groepfase en agt tydens die uitklopfase, insluitende die eindstryd. Die spanne is in vier groepe van vier elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne in die groep gespeel het. Die twee beste spanne van elke groep het hierna vir die kwarteindrondte gekwalifiseer. Die spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het, het regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 1995 in Suid-Afrika gekwalifiseer.

Australië het die eindstryd op Twickenham in Londen teen Engeland met 12–6 gewen en sodoende sy eerste rugbywêreldbekertitel ingepalm.^[3] Die verdedigende kampioen Nieu-Seeland het in die derde en Skotland in die vierde plek geëindig. Suid-Afrika kon nie aan die rugbywêreldbeker deelneem nie as gevolg van ’n sportboikot teen dié land weens sy voortgesette apartheidsbeleid. Die Wes-Samoaanse span het vir die eerste keer aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem, terwyl al die ander spanne vir ’n tweede keer verskyn het. Die Namibiese nasionale rugbyspan is in Maart 1990 gestig, te laat om hoegenaamd aan die Rugbywêreldbeker 1991-kwalifisering deel te neem. Vir Zimbabwe sou dit die laaste deelname aan ’n rugbywêreldbekertoernooi wees, omdat hulle sedertdien nie meer vir ’n toernooi kon kwalifiseer nie.

Toewysing

Nadat die Rugbywêreldbeker 1987 in Australië en Nieu-Seeland aangebied is, is die Rugbywêreldbeker 1991 aan die vyf rugbylande toegewys, wat destyds jaarliks om die Vyfnasies-beker meegeding het. Die Engelse Rugbyvoetbalunie het met die ander Vyfnasies-beheerliggame ooreengekom om van die wedstryde ook in Frankryk, Ierland, Skotland en Wallis aan te bied.

Deelnemers

Die volgende 16 spanne het vir die Rugbywêreldbeker 1991 gekwalifiseer: Die nominale gasheer Engeland en die ander sewe spanne wat tydens die Rugbywêreldbeker 1987 tot die kwarteindrondte gevorder het, het regstreeks gekwalifiseer. Hulle was Australië, Fidji, Frankryk, Ierland, Nieu-Seeland, Skotland en Wallis. Om die oorblywende agt plekke het tydens die kwalifiseringsrondte 33 nasionale rugbyspanne meegeding. Wes-Samoa, wat Tonga vervang het, is die enigste verandering in die 16-span-lys van die Rugbywêreldbeker 1987.

Spanne wat aan die kwalifiseringstoernooi deelgeneem en die wat regstreeks gekwalifiseer het; altesaam 33 spanne het deelgeneem.

   Afrika

   Amerikas

   Asië

   Europa

   Oseanië

   Nie deelgeneem nie

Uitslag van die kwalifisering:

   Nominale gasheer

   Agt beste spanne van die 1987-toernooi

   Wenner van die plaaslike kwalifisering

   Versuim om te kwalifiseer

   Nie deelgeneem nie

Span	Kwalifiseringmetode	Verskynings by eindstryde	Laaste verskyning	Vorige beste prestasie	Groep
Engeland	Nominale gasheer	Tweede	1987	Kwarteindrondte (1987)	1
Australië	Regstreeks		1987	Vierde plek (1987)	3
Fidji			1987	Kwarteindrondte (1987)	4
Frankryk			1987	Naaswenner (1987)	4
Ierland			1987	Kwarteindrondte (1987)	2
Nieu-Seeland			1987	Kampioen (1987)	1
Skotland			1987	Kwarteindrondte (1987)	2
Wallis			1987	Derde plek (1987)	3
Argentinië	Kwalifiseringsrondte	Tweede	1987	Groepfase (1987)	3
Italië		Tweede	1987	Groepfase (1987)	1
Japan		Tweede	1987	Groepfase (1987)	2
Kanada		Tweede	1987	Groepfase (1987)	4
Roemenië		Tweede	1987	Groepfase (1987)	4
Samoa		Eerste	–	Debuut	3
Verenigde State		Tweede	1987	Groepfase (1987)	1
Zimbabwe		Tweede	1987	Groepfase (1987)	2

Stadions

Die Rugbywêreldbeker 1991 is deur Engeland, Frankryk, Ierland, Skotland en Wallis saam aangebied, en wedstryde is regoor dié vyf lande gehou. Van Groep A, waarin Engeland meegeding het, se wedstryde is die helfte in Londen gehuisves, maar wedstryde het ook in Leicester, Gloucester en Otley plaasgevind. Groep B, met die Europese spanne Ierland en Skotland, wat hul wedstryde tuis in óf Dublin óf Edinburg gespeel het; een wedstryd is in Belfast gehou. Groep C met Wallis, wat al sy wedstryde in Cardiff gespeel het, en die ander wedstryde in Pontypool, Pontypridd en Llanelli. Groep D, waarin Frankryk gespeel het, met wedstryde in Agen, Bayonne, Béziers Brive, Grenoble en Toulouse. Geen van die kwart- of halfeindwedstryde is in Engeland gespeel nie, maar wel in Frankryk, Ierland en Skotland. Die bronseindstryd is op Cardiff se Nasionale Stadion aangebied en die eindstryd op die Londense Twickenham.

Londen	Edinburg	Cardiff	Dublin	Parys
Twickenham	Murrayfield	Nasionale Stadion (Cardiff Arms Park)	Lansdowne Road	Parc des Princes
51°27′22″N 0°20′30″W	55°56′32″N 3°14′27″W	51°28′47″N 3°11′1″W	53°20′6.02″N 6°13′45.13″W	48°50′29″N 2°15′11″O
Kapasiteit: 75 000	Kapasiteit: 67 800	Kapasiteit: 53 000	Kapasiteit: 49 250	Kapasiteit: 48 712
Toulouse	Grenoble	Villeneuve-d'Ascq	Béziers	Leicester
Stade Ernest-Wallon	Stade Lesdiguières	Stadium Lille-Metropole	Stade de la Méditerranée	Welford Road
43°37′19″N 1°24′56″O	45°9′58″N 5°42′34″O	50°37′52″N 3°08′15″O	43°20′5″N 3°15′58″O	52°37′27″N 1°07′59″W
Kapasiteit: 19 000	Kapasiteit: 18 548	Kapasiteit: 18 185	Kapasiteit: 18 000	Kapasiteit: 16 815
Brive	Agen	Bayonne	Gloucester	Belfast
Parc Municipal des Sports	Stade Armandie	Stade Jean Dauger	Kingsholm	Ravenhill
45°9′42″N 1°32′55″O	44°11′33″N 0°37′14″O	43°29′8″N 1°28′45″O	51°52′18″N 2°14′34″O	54°34′35″N 5°54′16″W
Kapasiteit: 16 000	Kapasiteit: 14 000	Kapasiteit: 13 500	Kapasiteit: 12 500	Kapasiteit: 12 300
Llanelli	Pontypool	Pontypridd	Otley
Stradeypark	Pontypoolpark	Sardis Road	Cross Green
51°41′13″N 4°10′31″W	51°42′5″N 3°2′4″W	51°36′5″N 3°20′53″O	53°54′29″N 1°41′14″O
Kapasiteit: 10 800	Kapasiteit: 14 000	Kapasiteit: 7 200	Kapasiteit: 5 000

Londen Cardiff Leicester Gloucester Llanelli Pontypool Pontypridd Otley Plekke in Engeland en Wallis

Belfast Dublin Edinburg Plekke in Skotland en Ierland

Parys Toulouse Grenoble Villeneuve-d'Ascq Béziers Brive-la-Gaillarde Agen Bayonne Plekke in Frankryk

Formaat

Die Rugbywêreldbeker 1991 is oor 30 dae tussen 16 verskillende spanne oor 32 wedstryde beslis. Dit het op 3 Oktober 1991 op Twickenham in Londen met die openingswedstryd tussen die nominale gasheer Engeland en die verdedigende kampioen Nieu-Seeland afgeskop. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 2 November met die eindstryd tussen Australië en Engeland, waartydens die Wallabies die Webb Ellis-beker ingepalm het.

Kalender

Die volgende tabel dui die Rugbywêreldbeker 1991 se daaglikse program aan. ’n Rooi blokkie dui op beide die openings- en sluitingseremonie, ’n pers blokkie op wedstryde tydens die groepfase, ’n groen blokkie op wedstryde tydens die uitklopfase, ’n blou blokkie op die bronseindstryd en ’n geel blokkie op die eindstryd.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi Groepfase Oktober Do 3 Vr 4 Sa 5 So 6 Ma 7 Di 8 Wo 9 Do 10 Vr 11 Sa 12 So 13 Ma 14 Di 15 Wo 16 Do 17 Vr 18 Seremonies OS Groep 1 1 1 2 1 1 Groep 2 1 1 2 1 1 Groep 3 1 1 2 1 1 Groep 4 1 1 1 1 1 1 Uitklopfase Oktober/November Sa 19 So 20 Ma 21 Di 22 Wo 23 Do 24 Vr 25 Sa 26 So 27 Ma 28 Di 29 Wo 30 Do 31 Vr 1 Sa 2 Seremonies SS Uitklopfase 2 2 1 1 1 1

Verklaring    Seremonies    Groepwedstryde    Uitklopfase    Bronseindstryd    Eindstryd

Groepe

Groep 1	Groep 2	Groep 3	Groep 4
Nieu-Seeland Engeland Italië Verenigde State	Skotland   Ierland Japan Zimbabwe	Australië Wallis Samoa Argentinië	Frankryk Fidji Kanada Roemenië

Die groepwedstryde is onder die vyf gashere soos volg verdeel:

• Groep 1 is in Engeland aangebied
• Groep 2 is beide in Ierland en Skotland aangebied
• Groep 3 is in Wallis aangebied
• Groep 4 is in Frankryk aangebied

Groepfase

Soos in die Rugbywêreldbeker 1987 is die 16 deelnemende nasionale rugbyspanne in vier groepe van vier elk verdeel; elke span het een wedstryd teen elk van die ander spanne in dieselfde groep gespeel, dus het elke span drie wedstryde in die groepfase gespeel. Drie punte is vir ’n oorwinning toegeken, twee vir ’n gelykop en een vir ’n nederlaag: spanne wat met dieselfde aantal punte geëindig het, is volgens die punte wat total aangeteken is gerangskik.

Klassifisering binne elke groep was gegrond op die volgende puntestelsel:

• Drie wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
• Twee vir ’n gelykop;
• Een vir ’n nederlaag.

Aan die einde van die groepfase is die spanne gerangskik van die eerste na die vierde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die twee beste spanne wat na die kwarteindrondte deurgedring het. As twee spanne gelyk op punte was, is die rangorde deur die punte wat total aangeteken is bepaal.

Uitklopfase

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derdeplekwedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die groepe het na die uitklopfase deurgedring. Groepwenners het teen naaswenners in ander groepe in die kwarteindstryde gespeel, byvoorbeeld: die wenner van Groep 1 het teen die naaswenner van Groep 4 en die wenner van Groep 4 teen die naaswenner van Groep 1 gespeel. Spanne van dieselfde groep sou dus eers weer in óf die bronseindstryd óf die eindstryd kon ontmoet het.

Elke wedstryd in die uitklopfase moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar ná tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag was, is daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik is daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, tien minute in elke rigting: as daar dan steeds geen wenner was nie, is daar vir tien minute gespeel in ’n uitklopformaat, waar die eerste span wat daarin geslaag het om punte aan te teken, gewen het. As daar steeds nie ’n wenner was ná 110 minute nie is die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.

1991-effek op 1995-kwalifisering

Die agt spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het, het regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 1995 in Suid-Afrika gekwalifiseer. Hulle was Australië, Engeland, Frankryk, Ierland, Kanada, Nieu-Seeland, Samoa en Skotland.

Wedstrydbeamptes

’n Paneel van 17 skeidsregters is vir die toernooi ingespan.

Efraim Sklar (Argentinië) Kerry Fitzgerald (Australië) Sandy MacNeill (Australië) Fred Howard (Engeland) Ed Morrison (Engeland) Lakini Colati (Fidji) René Hourquet (Frankryk) Patrick Robin (Frankryk) Owen Doyle (Ierland)

Stephen Hilditch (Ierland) Dave Bishop (Nieu-Seeland) Keith Lawrence (Nieu-Seeland) Brian Anderson (Skotland) Jim Fleming (Skotland) Don Reordan (Verenigde State) Derek Bevan (Wallis) Les Peard (Wallis)

Wedstryde

Kwalifiseer vir die kwarteindrondte én regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 1995.

Uit die toernooi geskakel én loop regstreekse kwalifisering vir die Rugbywêreldbeker 1995 mis.

Die wedstryde is in twee fases opgedeel, naamlik die groep- en die uitklopfase.

Groepwedstryde

16 spanne het aan die groepfase deelgeneem. Die twee beste spanne in elke groep het na die uitklopfase deurgedring.

Groep 1

Die Verenigde State se nasionale rugbyspan voor hul wedstryd teen die Nieu-Seelandse All Blacks tydens die Rugbywêreldbeker 1991

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	P
Nieu-Seeland	3	3	0	0	95	39	+56	13	9
Engeland	3	2	0	1	85	33	+52	9	7
Italië	3	1	0	2	57	76	–19	7	5
Verenigde State	3	0	0	3	24	113	–89	2	3

3 Oktober 1991	Engeland	12–18	Nieu-Seeland	Twickenham, Londen, Engeland
15:00 (BST)	Strafdoele: Jonathan Webb (3) Skepdoel: Rob Andrew	Verslag	Drie: Michael Jones Doelskop: Grant Fox Strafdoele: Grant Fox (4)	Bywoning: 70 000 Skeidsregter: Jim Fleming (Sko)
Nieu-Seeland het die eerste span geword wat die (mede-)gasheer in die openingswedstryd kon klop.

5 Oktober 1991	Italië	30–9	Verenigde State	Cross Green, Otley, Engeland
13:00 (BST)	Drieë: Stefano Barba, Ivan Francescato, Paolo Vaccari, Fabio Gaetaniello Doelskoppe: Diego Domínguez (4) Strafdoele: Diego Domínguez (2)	Verslag	Drie: Kevin Swords Doelskop: Mark Williams Strafdoel: Mark Williams	Bywoning: 7 500 Skeidsregter: Owen Doyle (Irl)

8 Oktober 1991	Nieu-Seeland	46–6	Verenigde State	Kingsholm, Gloucester, Engeland
13:00 (BST)	Drieë: Terry Wright (3), Andy Earl, Graham Purvis, John Timu, Va’aiga Tuigamala, Craig Innes Doelskoppe: Jon Preston (4) Strafdoele: Jon Preston (2)	Verslag	Strafdoele: Mark Williams (2)	Bywoning: 12 000 Skeidsregter: Efraim Sklar (Arg)
Jon Preston, Graham Purvis en Inga Tuigamala (almal NZL), asook Paul Sheehy (VSA) het hul toetsdebuut gemaak. Terry Wright (NZL) teken ’n driekuns aan.[4] Nieu-Seeland vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Die Verenigde State is hiermee uit die toernooi geskakel.

8 Oktober 1991	Engeland	36–6	Italië	Twickenham, Londen, Engeland
15:00 (BST)	Drieë: Jeremy Guscott (2), Rory Underwood, Jonathan Webb Doelskoppe: Jonathan Webb (4) Strafdoele: Jonathan Webb (4)	Verslag	Drie: Marcello Cuttitta Doelskop: Diego Domínguez	Bywoning: 30 000 Skeidsregter: Brian Anderson (Sko)

11 Oktober 1991	Engeland	37–9	Verenigde State	Twickenham, Londen, Engeland
15:00 (BST)	Drieë: Rory Underwood (2), Will Carling, Mickey Skinner, Nigel Heslop Doelskoppe: Simon Hodgkinson (4) Strafdoele: Simon Hodgkinson (3)	Verslag	Drie: Ray Nelson Doelskop: Mark Williams Strafdoel: Mark Williams	Bywoning: 45 000 Skeidsregter: Les Peard (Wal)
Jay Wilkerson (VSA) het sy toetsdebuut gemaak. Engeland vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Italië is hiermee uit die toernooi geskakel.

13 Oktober 1991	Italië	21–31	Nieu-Seeland	Welford Road, Leicester, Engeland
15:00 (BST)	Drieë: Marcello Cuttitta, Massimo Bonomi Doelskoppe: Diego Domínguez (2) Strafdoele: Diego Domínguez (3)	Verslag	Drieë: Zinzan Brooke, Craig Innes, Va’aiga Tuigamala, Jason Hewett Doelskoppe: Grant Fox (3) Strafdoele: Grant Fox (3)	Bywoning: 15 711 Skeidsregter: Kerry Fitzgerald (Aus)
Alessandro Bottacchiari (Ita), asook Jason Hewett en Shayne Philpott (albei NZL) het hul toetsdebuut gemaak.

Groep 2

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	P
Skotland	3	3	0	0	122	36	+86	17	9
Ierland	3	2	0	1	102	51	+51	16	7
Japan	3	1	0	2	77	87	–10	13	5
Zimbabwe	3	0	0	3	31	158	–127	6	3

5 Oktober 1991	Skotland	47–9	Japan	Murrayfield, Edinburg, Skotland
15:00 (BST)	Drieë: Scott Hastings, Tony Stanger, Craig Chalmers, Derek White, Strafdrie, Iwan Tukalo, Gavin Hastings Doelskoppe: Gavin Hastings (5) Strafdoele: Gavin Hastings (2), Craig Chalmers	Verslag	Drie: Takahiro Hosokawa Doelskop: Takahiro Hosokawa Strafdoel: Takahiro Hosokawa	Bywoning: 60 000 Skeidsregter: Ed Morrison (Eng)
David Milne (Sko) het sy toetsdebuut gemaak.

6 Oktober 1991	Ierland	55–11	Zimbabwe	Lansdowne Road, Dublin, Ierland
15:00 (IST)	Drieë: Brian Robinson (4), Nick Popplewell (2), Simon Geoghegan, David Curtis Doelskoppe: Ralph Keyes (4) Strafdoele: Ralph Keyes (5)	Verslag	Drieë: Brendon Dawson, William Schultz Strafdoel: Andrew Ferreira	Bywoning: 40 000 Skeidsregter: Keith Lawrence (NZL)
Brian Beattie, Chris Botha, Brenton Catterall, Brian Currin, Rob Demblon, Robin Hunter en William Schultz (almal Zim) het hul toetsdebuut gemaak. Brian Robinson (Irl) teken ’n driekuns aan en druk vier drieë.[4]

9 Oktober 1991	Ierland	32–16	Japan	Lansdowne Road, Dublin, Ierland
15:00 (IST)	Drieë: Noel Mannion (2), Pat O’Hara, Jim Staples Doelskoppe: Ralph Keyes (2) Strafdoele: Ralph Keyes (4)	Verslag	Drieë: Toshiyuki Hayashi, Hiroyuki Kajihara, Yoshihito Yoshida Doelskoppe: Takahiro Hosokawa (2)	Bywoning: 30 000 Skeidsregter: Laikini Colati (Fij)
Ierland vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Japan is hiermee uit die toernooi geskakel.

9 Oktober 1991	Skotland	51–12	Zimbabwe	Murrayfield, Edinburg, Skotland
15:00 (BST)	Drieë: Iwan Tukalo (3), Derek Turnbull, Scott Hastings, Tony Stanger, Doddie Weir, Derek White Doelskoppe: Peter Dods (5) Strafdoele: Peter Dods (2) Skepdoel: Doug Wyllie	Verslag	Drieë: Adrian Garvey (2) Doelskoppe: Brian Currin (2)	Bywoning: 35 000 Skeidsregter: Don Reordan (VSA)
Alan Watt (Sko), asook Ewan MacMillan, Darren Muirhead en Chippy Roberts (almal Zim) het hul toetsdebuut gemaak. Iwan Tukalo (Sko) teken ’n driekuns aan.[4] Skotland vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Zimbabwe is hiermee uit die toernooi geskakel.

12 Oktober 1991	Skotland	24–15	Ierland	Murrayfield, Edinburg, Skotland
13:30 (BST)	Drieë: Graham Shiel, Gary Armstrong Doelskoppe: Gavin Hastings (2) Strafdoele: Gavin Hastings (3) Skepdoel: Craig Chalmers	Verslag	Strafdoele: Ralph Keyes (4) Skepdoel: Ralph Keyes	Bywoning: 60 000 Skeidsregter: Fred Howard (Eng)
Graham Shiel (Sko) het sy toetsdebuut gemaak.

14 Oktober 1991	Japan	52–8	Zimbabwe	Ravenhill, Belfast, Ierland
15:00 (BST)	Drieë: Yoshihito Yoshida (2), Terunori Masuho (2), Eiji Kutsuki (2), Masami Horikoshi, Ekeroma Luaiufi, Katsuhiro Matsuo Doelskoppe: Takahiro Hosokawa (5) Strafdoele: Takahiro Hosokawa (2)	Verslag	Drieë: Richard Tsimba, Honeywell Nguruve	Bywoning: 9 000 Skeidsregter: René Hourquet (Fra)
Gary Snyder (Zim) het sy toetsdebuut gemaak.

Groep 3

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	P
Australië	3	3	0	0	79	25	+54	11	9
Samoa	3	2	0	1	54	34	+20	8	7
Wallis	3	1	0	2	32	61	–29	3	5
Argentinië	3	0	0	3	38	83	–45	4	3

4 Oktober 1991	Argentinië	19–32	Australië	Stradeypark, Llanelli, Wallis
15:00 (BST)	Drieë: Martín Terán (2) Doelskop: Guillermo del Castillo Strafdoel: Guillermo del Castillo Skepdoele: Lisandro Arbizu (2)	Verslag	Drieë: David Campese (2), Tim Horan (2), Phil Kearns Doelskoppe: Michael Lynagh (3) Strafdoele: Michael Lynagh (2)	Bywoning: 11 000 Skeidsregter: David Bishop (NZL)
Mariano Bosch en Eduardo Laborde (albei Arg), asook David Nucifora (Aus) het hul toetsdebuut gemaak. Federico Méndez (ARG) word op 19 jaar en 54 dae die destyds jongste rugbyspeler wat tydens ’n rugbywêreldbekerwedstryd verskyn. Later oortref deur Thretton Palamo (VSA) tydens die 2007-toernooi.[5]

6 Oktober 1991	Wallis	13–16	Samoa	Nasionale Stadion, Cardiff, Wallis
13:00 (BST)	Drieë: Arthur Jones, Ieuan Evans Doelskop: Mark Ring Strafdoel: Mark Ring	Verslag	Drieë: To’o Vaega, Sila Vaifale Doelskop: Matthew Vaea Strafdoele: Matthew Vaea (2)	Bywoning: 45 000 Skeidsregter: Patrick Robin (Fra)
Mike Rayer en Ken Waters (albei Wal), asook Mark Birtwistle, Frank Bunce, Mat Keenan en Pat Lam (almal Sam) het hul toetsdebuut gemaak. Dit is Wallis se eerste nederlaag ooit teen ’n vlak-twee-span.[6]

9 Oktober 1991	Australië	9–3	Samoa	Pontypoolpark, Pontypool, Wallis
13:00 (BST)	Strafdoele: Michael Lynagh (3)	Verslag	Strafdoel: Matthew Vaea	Bywoning: 15 000 Skeidsregter: Ed Morrison (Eng)
Australië vorder hiermee tot die kwarteindrondte.

9 Oktober 1991	Wallis	16–7	Argentinië	Nasionale Stadion, Cardiff, Wallis
20:00 (BST)	Drie: Paul Arnold Strafdoele: Mark Ring (3), Mike Rayer	Verslag	Drie: Hernan Simon Strafdoel: Guillermo del Castillo	Bywoning: 35 000 Skeidsregter: René Hourquet (Fra)
Argentinië is hiermee uit die toernooi geskakel.

12 Oktober 1991	Wallis	3–38	Australië	Nasionale Stadion, Cardiff, Wallis
15:15 (BST)	Strafdoel: Mark Ring	Verslag	Drieë: Marty Roebuck (2), Peter Slattery, David Campese, Tim Horan, Michael Lynagh Doelskoppe: Michael Lynagh (4) Strafdoele: Michael Lynagh (2)	Bywoning: 54 000 Skeidsregter: Keith Lawrence (NZL)
Wallis is hiermee uit die toernooi geskakel. Wallis word die eerste (mede-)gasheer wat nie tot die uitklopfase kon vorder nie.[7][8]

13 Oktober 1991	Argentinië	12–35	Samoa	Sardis Road, Pontypridd, Wallis
13:00 (BST)	Drie: Martín Terán Doelskop: Lisandro Arbizu Strafdoele: Eduardo Laborde, Lisandro Arbizu Kaart: Pedro Sporleder  65'	Verslag	Drieë: Timo Tagaloa (2), Brian Lima (2), Frank Bunce, Stephen Bachop Doelskoppe: Matthew Vaea (4) Strafdoel: Matthew Vaea Kaart: Mat Keenan  65'	Bywoning: 8 500 Skeidsregter: Brian Anderson (Sko) Vervang deur Jim Fleming (Sko)
Francisco Irarrazaval (Arg) het sy toetsdebuut gemaak. Beide Pedro Sporleder (Arg) en Mat Keenan (Sam) ontvang in die 65ste minuut ’n rooikaart omdat hulle stof na mekaar gegooi het.[9] Wes-Samoa vorder hiermee tot die kwarteindrondte.

Groep 4

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	P
Frankryk	3	3	0	0	82	25	+57	12	9
Kanada	3	2	0	1	45	33	+12	4	7
Roemenië	3	1	0	2	31	64	–33	5	5
Fidji	3	0	0	3	27	63	36	1	3

4 Oktober 1991	Frankryk	30–3	Roemenië	Stade de la Méditerranée, Béziers, Frankryk
20:00 (MEST)	Drieë: Olivier Roumat, Jean-Baptiste Lafond, Strafdrie, Philippe Saint-André Doelskop: Didier Camberabero Strafdoele: Didier Camberabero (4)	Verslag	Strafdoel: Neculai Nichitean	Bywoning: 22 000 Skeidsregter: Les Peard (Wal)

5 Oktober 1991	Kanada	13–3	Fidji	Stade Jean Dauger, Bayonne, Frankryk
20:00 (MEST)	Drie: Scott Stewart Strafdoele: Gareth Rees (3)	Verslag	Skepdoel: Waisale Serevi	Bywoning: 5 000 Skeidsregter: Kerry Fitzgerald (Aus)

8 Oktober 1991	Frankryk	33–9	Fidji	Stade Lesdiguières, Grenoble, Frankryk
20:00 (MEST)	Drieë: Jean-Baptiste Lafond (3), Philippe Sella (2), Didier Camberabero Doelskoppe: Didier Camberabero (3) Strafdoel: Didier Camberabero	Verslag	Drie: Pita Naruma Doelskop: Severo Koroduadua Strafdoel: Severo Koroduadua	Bywoning: 18 548 Skeidsregter: Derek Bevan (Wal)
Naibuka Vuli (Fij) het sy toetsdebuut gemaak. Jean-Baptiste Lafond (Fra) teken ’n driekuns aan.[4] Frankryk vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Fidji is hiermee uit die toernooi geskakel.

9 Oktober 1991	Kanada	19–11	Roemenië	Stade Ernest-Wallon, Toulouse, Frankryk
17:00 (MEST)	Drieë: Gordon MacKinnon, Glen Ennis Doelskop: Mark Wyatt Strafdoele: Mark Wyatt (2) Skepdoel: Gareth Rees	Verslag	Drieë: Adrian Lungu, Catalin Sasu Strafdoel: Neculai Nichitean	Bywoning: 10 000 Skeidsregter: Sandy MacNeill (Aus)
Gabriel Vlad (Rom) het sy toetsdebuut gemaak. Kanada vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Roemenië is hiermee uit die toernooi geskakel.

12 Oktober 1991	Fidji	15–17	Roemenië	Parc Municipal des Sports, Brive-la-Gaillarde, Frankryk
19:00 (MEST)	Strafdoele: Opeti Turuva (2) Skepdoele: Tomasi Rabaka (2), Opeti Turuva	Verslag	Drieë: Gheorghe Ion, Haralambie Dumitras, Catalin Sasu Doelskop: Nicolae Racean Strafdoel: Nicolae Racean	Bywoning: 8 500 Skeidsregter: Owen Doyle (Irl)
Ilie Ivancuic en Micusor Marin (albei Rom) het hul toetsdebuut gemaak.

13 Oktober 1991	Frankryk	19–13	Kanada	Stade Armandie, Agen, Frankryk
20:00 (MEST)	Drieë: Jean-Baptiste Lafond, Philippe Saint-André Doelskop: Didier Camberabero Strafdoele: Thierry Lacroix (2), Didier Camberabero	Verslag	Drie: Mark Wyatt Strafdoele: Mark Wyatt, Gareth Rees Skepdoel: Gareth Rees	Bywoning: 14 000 Skeidsregter: Stephen Hilditch (Irl)

Uitklopwedstryde

David Campese (Wallabies) se trui, versier met handtekeninge, word in ’n Hongkongse kroeg ten toon gestel

	Kwarteindrondte				Halfeindrondte				Eindstryd
	19 Oktober – Edinburg
	Skotland	28
					26 Oktober – Edinburg
	Samoa	6
					Skotland	6
	19 Oktober – Parys
					Engeland	9
	Frankryk	10
									2 November – Londen
	Engeland	19
									Engeland	6
	20 Oktober – Villeneuve-d'Ascq
									Australië	12
	Nieu-Seeland	29
					27 Oktober – Dublin
	Kanada	13
					Nieu-Seeland	6			Uitspeel om derde plek
	20 Oktober – Dublin
					Australië	16			30 Oktober – Cardiff
	Australië	19
									Skotland	6
	Ierland	18
									Nieu-Seeland	13

Kwarteindrondte

19 Oktober 1991	Frankryk	10–19	Engeland	Parc des Princes, Parys, Frankryk
15:00 (MEST)	Drie: Jean-Baptiste Lafond Strafdoele: Thierry Lacroix (2)	Verslag	Drieë: Rory Underwood, Will Carling Doelskop: Jonathan Webb Strafdoele: Jonathan Webb (3)	Bywoning: 46 749 Skeidsregter: David Bishop (NZL)

19 Oktober 1991	Skotland	28–6	Samoa	Murrayfield, Edinburg, Skotland
13:00 (BST)	Drieë: John Jeffrey (2), Tony Stanger Doelskoppe: Gavin Hastings (2) Strafdoele: Gavin Hastings (4)	Verslag	Strafdoel: Matthew Vaea Skepdoel: Stephen Bachop	Bywoning: 60 000 Skeidsregter: Derek Bevan (Wal)

20 Oktober 1991	Ierland	18–19	Australië	Lansdowne Road, Dublin, Ierland
13:00 (IST)	Drie: Gordon Hamilton Doelskop: Ralph Keyes Strafdoele: Ralph Keyes (3) Skepdoel: Ralph Keyes	Verslag	Drieë: David Campese (2), Michael Lynagh Doelskoppe: Michael Lynagh (2) Strafdoel: Michael Lynagh	Bywoning: 54 500 Skeidsregter: Jim Fleming (Sko)

20 Oktober 1991	Kanada	13–29	Nieu-Seeland	Stadium Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq, Frankryk
15:00 (MEST)	Drieë: Chris Tynan, Al Charron Doelskop: Gareth Rees Strafdoel: Mark Wyatt	Verslag	Drieë: John Timu (2), Bernie McCahill, Zinzan Brooke, John Kirwan Doelskoppe: Grant Fox (3) Strafdoel: Grant Fox	Bywoning: 30 360 Skeidsregter: Fred Howard (Eng)

Halfeindrondte

26 Oktober 1991	Skotland	6–9	Engeland	Murrayfield, Edinburg, Skotland
14:30 (BST)	Strafdoele: Gavin Hastings (2)	Verslag	Strafdoele: Jonathan Webb (2) Skepdoel: Rob Andrew	Bywoning: 60 000 Skeidsregter: Kerry Fitzgerald (Aus)

27 Oktober 1991	Australië	16–6	Nieu-Seeland	Lansdowne Road, Dublin, Ierland
14:30 (WET)	Drieë: David Campese, Tim Horan Doelskop: Michael Lynagh Strafdoele: Michael Lynagh (2)	Verslag	Strafdoele: Grant Fox (2)	Bywoning: 54 000 Skeidsregter: Jim Fleming (Sko)
Dit is die eerste keer wat Nieu-Seeland tydens die eerste helfte van ’n rugbywêreldbekerwedstryd nie punte kon aanteken nie. Dit is Nieu-Seeland se eerste rugbywêreldbekernederlaag ooit.[10]

Bronseindstryd

30 Oktober 1991	Nieu-Seeland	13–6	Skotland	Nasionale Stadion, Cardiff, Wallis
14:30 (GMT)	Drie: Walter Little Strafdoele: Jon Preston (3)	Verslag	Strafdoele: Gavin Hastings (2)	Bywoning: 37 000 Skeidsregter: Stephen Hilditch (Irl)

Eindstryd

2 November 1991	Australië	12–6	Engeland	Twickenham, Londen, Engeland
14:30 (GMT)	Drie: Tony Daly Doelskop: Michael Lynagh Strafdoele: Michael Lynagh (2)	Verslag	Strafdoele: Jonathan Webb (2)	Bywoning: 56 208 Skeidsregter: Derek Bevan (Wal)
Sedert die 1987-eindstryd is dit die eerste en laaste keer wat twee spanne in die eindstryd ontmoet wat nog nie ’n titel ingepalm het nie. Australië wen die Rugbywêreldbeker 1991 sonder ’n verlore wedstryd. Australië word ná Nieu-Seeland in 1987 die tweede agtereenvolgende wêreldkampioen van die Suidelike Halfrond.

Rugbywêreldkampioen 1991
Australië

Statistiek

Finale puntestand

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al 16 deelnemende nasionale rugbyspanne in die Rugbywêreldbeker 1991.^[11]

Uitslag van die Rugbywêreldbeker 1991:

   Kampioen

   Naaswenner

   Derde plek

   Vierde plek

   Kwarteindrondte

   Groepfase

   Nie deelgeneem nie

Rang	Span	Groep	S	W	G	V	P	Drieë	Doelskoppe	Strafdoele	Skepdoele
1	Australië	3	6	6	0	0	126	17	11	12	0
2	Engeland	1	6	4	0	2	119	11	9	17	2
3	Nieu-Seeland	1	6	5	0	1	143	19	11	15	0
4	Skotland	2	6	4	0	2	162	20	14	16	2
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5	Frankryk	4	4	3	0	1	92	13	5	10	0
6	Ierland	2	4	2	0	2	120	13	7	16	2
7	Samoa	3	4	2	0	2	60	8	5	5	1
8	Kanada	4	4	2	0	2	58	6	2	8	2
In die groepfase uitgeskakel
9	Japan	2	3	1	0	2	77	13	8	2	1
10	Italië	1	3	1	0	2	57	7	7	5	0
11	Wallis	3	3	1	0	2	32	3	1	6	0
12	Roemenië	4	3	1	0	2	31	5	1	3	0
13	Argentinië	3	3	0	0	3	38	4	2	4	2
14	Zimbabwe	2	3	0	0	3	31	6	2	1	0
15	Fidji	4	3	0	0	3	27	1	1	3	4
16	Verenigde State	1	3	0	0	3	24	2	2	4	0
	Algeheel		32				1197	148	88	131	16

Meeste punte en drieë

Meeste punte aangeteken:[1] Naam Punte 1 Ralph Keyes 68 2 Michael Lynagh 66 3 Gavin Hastings 61 4 Jonathan Webb 56 5 Grant Fox 44 6 Didier Camberabero 32 7 Diego Domínguez 29 Takahiro Hosokawa 9 Matthew Vaea 25 10 Jean-Baptiste Lafond 24 David Campese

Meeste drieë gedruk:[2] Naam Drieë 1 Jean-Baptiste Lafond 6 David Campese 3 Brian Robinson 4 Tim Horan Iwan Tukalo Rory Underwood 7 Martín Terán 3 Yoshihito Yoshida John Timu Terry Wright Tony Stanger

Sien ook

Rugbyportaal