Václav Havel

Vaclav Havel ( va ː t͡slaf ɦavɛl ) (* 5 Oktober 1936 in Praag; † 18 Desember 2011 in Vlčice-Hrádeček,^[1][2] Okres Trutnov, Královéhradecký kraj) was 'n Tsjeggiese dramaturg, skrywer, digter en politikus, wat tydens die kommunistiese tydperk een van die leidende teenstanders van die bewind was.

Václav Havel
Václav Havel in 2009
1ste President van Tsjeggië
Ampstermyn 2 Februarie 1993 – 2 Februarie 2003
Eerste minister	Václav Klaus Josef Tošovský Miloš Zeman Vladimír Špidla
Voorafgegaan deur	Amp geskep
Opgevolg deur	Václav Klaus
9de President van Tsjeggo-Slowakye
Ampstermyn 29 Desember 1989 – 20 Julie 1992
Eerste minister	Marián Čalfa Jan Stráský
Voorafgegaan deur	Marián Čalfa (waarnemend)
Opgevolg deur	Jan Stráský (waarnemend)
Persoonlike besonderhede
Gebore	5 Oktober 1936 Praag, Tsjeggo-Slowakye (tans Tsjeggië)
Sterf	18 Desember 2011 Vlčice-Hrádeček, Tsjeggië
Eggenoot/-note	Olga Šplíchalová (1964–1996) Dagmar Veškrnová (1997–2011)
Alma mater	Tegniese Universiteit Praag
Handtekening
Toekennings	Erasmusprys 1986

Václav Havel (2010)

Dankseggings in Praag (2011)

Havel was die tiende en laaste president van Tsjeggo-Slowakye (1989–1992) en die eerste president van die Tsjeggiese Republiek (1993–2003). Hy het meer as 20 dramas en talle nie-fiksiewerke geskryf wat in verskeie tale vertaal is. Havel het verskeie internasionale toekennings ontvang waaronder die Verenigde State van Amerika se Presidensiële Medalje van Vryheid en die Orde van Kanada.

Havel was 'n stigterslid-ondertekenaar van die Praag-Verklaring oor die Europese gewete en kommunisme.^[3] Ten tye van sy dood was hy voorsitter van die New York-gebaseerde Human Rights Foundation. Hy was ook die stigter van die VIZE97 Foundation, en die globale konferensie Forum 2000 wat jaarliks gehou word.

Sedert die 1960's het sy aktiwiteite al hoe meer op die politiek van Tsjeggo-Slowakye begin fokus. Ná die kortstondige tydperk van politieke bevryding in Tsjeggo-Slowakye, wat as die Praagse Lente bekend gestaan het, het hy steeds meer aktief geword. In 1977 het sy betrokkenheid by die menseregte-manifes Handves 77 hom internasionale roem as die leier van die opposisie in Tsjeggo-Slowakye besorg, wat ook gelei het tot sy gevangenskap.

In 1989 het die vreedsame omverwerping van kommunisme in Tseggo-Slowakye, waarna dikwels as Fluweelrevolusie verwys word, tot Havel se verkiesing tot president gelei. In hierdie rol het hy Tsjeggo-Slowakye en later die Tsjeggiese Republiek se veelparty-demokrasie gelei. Sy dertien jaar in die presidensie is geassosieer met radikale verandering in sy land, insluitend die skeiding met Slowakye, wat Havel teengestaan het, toetreding tot NAVO en die begin van die onderhandeling om lidmaatskap van die Europese Unie, wat in 2004 bereik is.