(5) Astraea

D' (5) Astraea (ursprünglich (5) Asträa^[1]) isch e Asteroid vum Asteroide-Hauptgürtel, wo am 8. Dezember 1845 vum Karl Ludwig Hencke entdeckt worre isch. Daift worre isch säller Himmelskörper uf d'Astraea, ere Dochter vum Zeus un dr Götti vu dr Grechtigkeit.

(5) Astraea
Eigeschafte vum Orbit (Simulation)
Orbittyp	Hauptgürtelasteroid
Grossi Halbax	2,573 AE
Perihel; Aphel	2,076; 3,071 AE
Exzentrizität	0,1937
Neigig vu dr Bahnebeni	5,3698 °
Siderischi Umlaufzitt	4,1286 Jahre
Middleri Bahngschwindigkeit	km/s
Physikalischi Eigeschafte
Durmesser	117 km
Masse	~1,8×1018 kg
Middleri Dichti	~2,1 g/cm3
Rotationsperiode	16 h 48 m
Albedo	0,227
Absoluti Helligkeit	3,34
Spektralklasse	S-Typ
Gschichte
Entdecker	Karl Ludwig Hencke
Datum vu dr Entdeckig	1845
Älderi Bezeichnig

Dialäkt: Markgräflerisch (Ebringe)

D'Astraea beweggt sich in 4,1286 Johre un ime Abstand vu 2,0759 (Perihel) bis 3,0712 (Aphel) astronomische Einheite um d'Sunne. D'Bahn isch 5,3698° gege d'Ekliptik gneigt, d'Bahnexzentrizität betrait 0,1937.

D'Astraea het e Durmesser vu 117 km. D'Astraea besitzt e relativ helli, silikatriichi Oberflächi mit ere Albedo vu 0,227. Während dr Opposition erreicht si e Helligkeit vu 11,9 mag. In 16 Stunde un 48 Minute rotiert si um die eige Ax.