Bilabialer Vibrant

De bilabiali Vibrant isch en Konsonant vo dr mänschliche Sprooch, wo als Phonem zimli sälte isch. S Zeiche defür im Internationale Phonetische Alphabet isch [ʙ]. Im Alemannische chùnt de Luut zwar in keim Wort vor, mer bruucht en aber mängmool wemmer zeige wott, dass eim chalt isch, ùn mer deno „brrr“ macht.

Bilabiale Vibrant
IPA-Nummere	121
IPA-Zeiche	ʙ
IPA-Bildli
Teuthonista
X-SAMPA	B\
Kirshenbaum	b<trl>
Hörbiispiilⓘ/?

Artikulation

• Es isch en Vibrant, d Artikulatore schlönn meereri Mool gägenand.
• De Artikulationsort isch bilabial; er wird mit de Ùnter- ùn Oberlippe artikuliert.
• D Phonation isch stimmhaft; derwyylscht er produziert wird, vibriere d Stimmbänder.
• Es isch en orale Konsonant; d Lùft goot dur s Muul usse.
• Es isch en egressive Konsonant; er wird allei dur s Usstoosse vo Lùft mit de Lunge ùn em Zwerchfell erzüügt, wie die meischte mänschliche Sproochluut.

Verbreitig

Sprooch		Wort	IPA	Bedütig	Bemerkig
Kele[1]		[ᵐʙulim]		‚Gsicht‘
Kom		[ʙ̥ɨmɨ]		‚glaube‘
Komi	Komi-Permjakisch[2]	[ʙuɲgag]		‚Mischtchäfer‘	Des isch s einzig ächti Wort, wo de Luut vorchùnt.
Lüzu[3][4]		[tʙ̩˥˩]		‚Bohne‘	Allophon vo /u/ nooch /pʰ, p, b, tʰ, t, d/ am Wortaafang.[3]
Medumba		[mʙʉ́]		‚Hùnd‘
Neverver[5]		[naɣaᵐʙ̥]		‚Füür, Füürholz‘
Ngwe	Lebang Dialäkt	[àʙɨ́ ́]		‚Asche‘
Nias		simbi	[siʙi]	‚Ùnterchiifer‘
Pará Arára[6]		[ʙ̥uta]		‚fùrtgheie‘	sälte, stimmlos
Pirahã		kaoáíbogi	[kàò̯áí̯ʙòˈɡì]	‚bööse Geischt‘	Allophon vo /b/ vor /o/
Primi[4]		[pʙ̩˥]		‚graabe‘	Allophon vo /ə/ nooch /pʰ, p, b, tʰ, t, d/.
Titan[1]		[ᵐʙutukei]		‚Holzdäller‘
Ubychisch[1]		[t͡ʙ̥aχəbza]		‚Ubychisch‘	Allophon vo /tʷ/.
Unua[7]		[ᵐʙue]		‚Schwein‘
Wari’		[t͡ʙ̥ot͡ʙ̥oweʔ]		‚Huen‘
Sangtam		[t ͡ʙʰʌ ̀][8]		‚Däller‘