Myotis daubentonii
From Wikipedia, the free encyclopedia
O murciacalo de ribera[1] (Myotis daubentonii (Kuhl, 1817)[2]) ye un mamifero d'a orden d'os Chiroptera y familia Vespertilionidae que ye una especie de grandaria meyana a chicota. Lo pelache molsudo d'o murciacalo ye griso pardisco en a esquena y griso platiau en a parti inferior. Os chuvenils tienen un pelache mas fosco que os adultos. Os murciacalos tienen caras y nasos de color rosa royenca, pero l'aria arredol d'os uellos ye espullada. Cuan s'esbatulla lo murciacalo, as orellas se mantienen en anglo dreito. As alas y a bienza d'a coda son de color parda fosca.
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Myotis daubentonii | |
---|---|
Un murciacalo de ribera (Myotis daubentonii). | |
Denominacions populars | |
murciacalo de ribera | |
Estau de conservación | |
Clasificación cientifica | |
Animalia | |
Filo: |
Chordata |
Mammalia | |
Chiroptera | |
Vespertilionidae | |
Myotis | |
M. daubentonii | |
Descripción | |
Distribución cheografica | |
Distribución d'o murciacalo de ribera. |
Per un regular, mide de 45 a 55 mm de luengo, con una envergadura promeyo de 240 a 275 mm y pesa entre 7 y 15 g.
Lo murciacalo se troba sobretot en selvas y a tota hora tría dormideros amán de fuents d'augua como ríos u canals.
As colonias de verano se forman en espelungas, túnels, suterranos, menas y debaixo de puents. Istas colonias tamién son de cutio amán de l'augua. Lo murciacalo de ribera hiberna en o mesmo tipo de puestos dende setiembre dica zaguerías de marzo u abril.
Ye insectivoro y fa servir a ecolocalización pa trobar presas y orientar-se de nueiz. Os murciacalos emiten sonius con una frecuencia masiau alta pa que os humans os detecten y interpretan os ecos creyaus pa construyir una imachen sonora d'o suyo entorno. Lo murciacalo de ribera emite clamadas d'ecolocalización a frecuencias entre 32 y 85 kHz, encara que as clamadas tipicas alcanzan un maximo de 45 a 50 kHz; as clamadas tienen una durada de 3,3 ms.[3]